ساخت گوش مصنوعی (پروتز گوش)

پروتز گوش یا گوش مصنوعی، یک نوع دستگاه قابل جداشدن است که به طور مصنوعی توانایی بازگرداندن گوش طبیعی را به صورت نسبی یا کامل دارد. در این روش، گوش مصنوعی به صورتی کاملاً شبیه به گوش طبیعی انسان ساخته می‌شود و می‌توان آن را با استفاده از چسب یا ایمپلنت‌های کرانوفاسیال (مرتبط با جمجمه و صورت) به محل مورد نظر متصل کرد.

پروتزهای گوش اغلب از جنس لاستیک سیلیکونی ساخته می‌شوند و از قالب‌گیری بهره می‌برند. این لاستیک‌ها قابلیت رنگ‌آمیزی دارند، بنابراین می‌توان آنها را به رنگ خاص صورت فرد تنظیم کرد تا به طور کامل با ظاهر و رنگ گوش طبیعی فرد هماهنگ شوند.

پروتز گوش به راحتی قابل تنظیم و آماده‌سازی است و نگهداری آن برای بیمار نسبتاً ساده است. این روش، گوش مصنوعی را به صورتی تقریباً همانند گوش طبیعی فرد ایجاد می‌کند و از نظر ظاهری به طور قابل توجهی به افراد کمک می‌کند.

دریافت وقت آنلاین از کلینیک پیکره مشهد

گوش مصنوعی چیست؟

پروتز گوش خارجی یا گوش مصنوعی معمولاً از مواد سیلیکون با درجه پزشکی تهیه می‌شود. این انتخاب به دلیل شباهت ظاهری آن به پوست انسان و ویژگی‌های مغناطیسی مشابه آهن ربا انجام می‌شود.

در فرآیند ساخت پروتز، معمولاً یک نمونه قالب گیری از گوش مورد نظر (در صورت امکان) با استفاده از موادی مانند ژله‌آلژینات یا گچ انجام می‌شود. سپس از این نمونه قالب گیری مثبت برای ایجاد یک مدل اولیه از موم یا رزین برای کاربرد در سمت آسیب‌دیده استفاده می‌شود. این مدل اولیه بر روی بیمار آزمایش می‌شود و در صورت نیاز به تغییرات طراحی، تصحیح می‌شود. در نهایت، یک قالب تهیه شده و مواد سیلیکون درون آن ریخته می‌شود تا پروتز نهایی تولید شود.

روش اتصال پروتز به گوش بستگی به عوامل مختلفی دارد، از جمله نوع پروتز و مکان نقص یا آسیب و ترجیحات بیمار. هدف نهایی این است که بیمار از پروتز گوش مصنوعی بهره‌ای راحت و با اطمینان داشته باشد که حرکت و ظاهری طبیعی دارد.

انواع پروتز گوش

دو نوع پروتز گوش معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد: پروتز چسبی گوش و پروتز قرارگیرنده در استخوان.

در پروتز گوش چسبی، پروتز با استفاده از چسبهای پزشکی ویژه به پوست می‌چسبد. چسبهای پزشکی متنوع هستند و شما می‌توانید بر اساس نیازهای خود چسب مناسب را انتخاب کنید. بیماران اغلب از روش حفظ چسب (adhesive retention) به عنوان روش غیرجراحی برای بازسازی گوش استفاده می‌کنند. امروزه چسب‌های پزشکی با کیفیتی و اثربخشی بسیار بالا تولید می‌شوند که به راحتی از کار نمی‌افتند. این نوع راحت ترین نوع گوش مصنوعی می‌باشد.

پروتزهای قرارگیرنده در استخوان، با استفاده از تیرهای تیتانیومی به عنوان ایمپلنت در استخوان دور گوش جای داده می‌شوند. پس از انجام این جراحی، استخوان مجاور نیاز به چند ماه ریکاوری دارد تا به ایمپلنت جوش کند. پس از اتمام دوره ریکاوری، می‌توان پروتز گوش را با گیره یا آهن ربا به ایمپلنت متصل کرد، و این کار را به راحتی می‌توان انجام داد یا پروتز را برداشت.

هر دو نوع پروتز به راحتی قابل درآوردن هستند. در صورتی که فقط قسمتی از گوش از دست رفته باشد، می‌توان پروتز گوش را به صورت جزئی ساخت تا قسمت از دست رفته را پوشش دهد و بافت طبیعی دور آن را هماهنگ کند.

قبل از خواب یا شرکت در فعالیت‌های ورزشی، پروتز گوشتان را بیرون بیاورید و روزانه یک بار آن را بردارید تا گوش و پوست زیرین آن را به طور کامل تمیز کنید. معمولاً این پروتزها دارای دوامی بین یک تا سه سال هستند که بستگی به نگهداری، فعالیت‌های شخصی، و شرایط محیطی دارد.

چه کسانی به پروتز گوش نیاز دارند؟

کسانی که از آسیب فیزیکی مشکلات ناشی از سرطان و بیماریهای مادرزادی یا حوادث می توانند پروتز گوش انجام دهند.

آمادگی قبل از کاشت ایمپلنت و ساخت گوش مصنوعی

فرآیند آغاز می‌شود با مشاوره با بیمار، در طی این مرحله متخصصان حوزه گوش و حلق و بینی همراه با کارشناس پروتز و ارتز نیازها، سابقه پزشکی فرد و انتظارات او را با دقت ارزیابی می‌کنند.

بررسی وضعیت پوست و بافت ناحیه گوش

ارزیابی دقیق پوست و بافت‌های زیرپوستی در ناحیه گیجگاهی و گوش امری ضروری است تا مسائلی همچون جای زخم (اسکار)، کیفیت پوست، وجود پوست فیبروز یا هر گونه مشکل پوستی دیگر، و همچنین وجود مو یا بیماری‌های دیگری که ممکن است با عملیات جراحی متعارف مشکل‌ساز شوند، مشخص شوند.

برای معاينه موضع قرارگیری ایمپلنت، اهمیت دارد که وضعیت سلامت پوست و بافت‌های زیرین آن به دقت ارزیابی شود. ضخامت پوست و بافت نیز به عنوان یک پارامتر حیاتی در نظر گرفته می‌شود.

اگر موها در ناحیه‌ای که ایمپلنت قرار است قرار گیرد، وجود داشته باشند، قبل از انجام جراحی باید به طور دائمی حذف شوند. این اقدام نیاز به روش‌های متنوعی دارد و در برخی موارد از تخریب فولیکل مو با استفاده از لیزر به عنوان اقدام اولیه درمانی توصیه می‌شود.

مراقبت و نگهداری از پروتز گوش

مراقبت از گوش مصنوعی در هر دو روش استفاده از چسب و آهن‌ربا حائز اهمیت بالایی است. برای ادامه دوام مواد پروتز گوش، بیمار باید به تمیز نگه‌داشتن آن به طور منظم بپردازد. توصیه می‌شود که بیمار دستورالعمل‌های مرتبط با پاک‌کردن منظم را که در زمان دریافت پروتز و اندازه‌گیری دریافت کرده و آموزش داده شده است، به دقت رعایت نماید.

نکته: اصول نگهداری برای هر مورد توسط متخصص در زمان تحویل اموزش داده می‌شود و اطلاعات زیر بصورت عمومی هستند.

بیمار باید هر شب پروتز گوش را از گوش خارج کرده و آن را تمیز نماید. در صورت استفاده از روش چسباندن، پاک‌کردن تمام چسب و تمیز کردن گوش هر شب اهمیت بسیار دارد. این اقدام به پوست طبیعی گوش کمک می‌کند تا از بهداشت خوبی برخوردار شود و پوست بهتر تنفس کند. همچنین، تمیز کردن منظم عمر گوش را طولانی‌تر می‌کند و کیفیت ظاهر آن را بهبود می‌بخشد.

گاهی اوقات بیمار ممکن است در پاک‌کردن گوش بیش از حد مراقبه کند که ممکن است باعث تحریک و حساسیت پوست شود. در صورت بروز حساسیت پوستی، به متخصص پوست مراجعه کرده و راهنمایی لازم را در انتخاب پاک‌کننده و مرطوب‌کننده مناسب دریافت کند.

نکات مراقبتی پروتز گوش عبارتند از:

1. هنگام خواب، پروتز را بردارید و آن را تمیز کنید.
2. پروتز گوش را با آب و صابون ملایم تمیز کرده و خشک کنید. هرگز از مواد شیمیایی قوی برای تمیز کردن پروتز استفاده نکنید.
3. پیش از اتصال مجدد، باقی‌مانده چسب را از گوش پاک کنید.
4. بسته به نوع سیلیکون ممکن است پروتز به مرطوب‌کردن نیاز داشته باشد. این موضوع را با پزشک خود مطرح کنید.
5. زمانی که از پروتز استفاده نمی‌کنید، آن را درون یک جعبه یا محفظه‌ای مخصوص نگه‌دارید تا از آلودگی حفظ شود.
6. هنگام نصب مجدد پروتز، از فشار دادن بیش از حد خودداری کنید تا به پروتز و گوش خود آسیب نرسانید.
7. تا حد ممکن از انجام ورزش‌های شدید و فعالیت‌های بدنی خشن با پروتز بپرهیزید. می‌توانید پروتز را جدا کنید و بعداً دوباره نصب کنید.
8. پروتزهای سیلیکونی حساس به اشعه‌های فرابنفش هستند و طول عمر آن‌ها را کاهش می‌دهند. برای مراقبت از آن‌ها، از کرم ضدآفتاب استفاده کنید.
9. در صورت استفاده از تافت و اسپری‌های مو، مراقبت کنید تا این مواد به پروتز آسیب نرسانند.

عوارض استفاده از پروتز گوش

درست است که پروتز گوش به شدت بهبود می‌بخشد و کیفیت زندگی افرادی که از ظاهر نامناسب یا از دست رفتن گوش رنج می‌برند را بهبود می‌بخشد. اما باید توجه داشت که ممکن است برخی عارضه‌ها و مشکلات بالقوه نیز وجود داشته باشد که افراد ممکن است تجربه کنند. البته باید به یاد داشت که این عوارض بسته به عوامل مختلفی مانند نوع پروتز، روش اتصال، مواد استفاده شده، و شرایط خاص هر فرد متفاوت خواهند بود.(احتمال وقوع چنین عوارضی بسیار کم می باشد) برخی از عوارض بالقوه و نکات مهم عبارتند از:

1. حساسیت و عوارض پوستی: برخی افراد ممکن است حساسیت نسبت به چسب یا حتی خود سیلیکون داشته باشند. این می‌تواند منجر به علائمی مانند خارش، سوزش، و قرمزی پوست شود. در صورت بروز چنین علائمی، توصیه می‌شود با متخصص پوست مشورت کنید و ممکن است نیاز باشد تا نوع یا برند چسب را تغییر دهید.
2. آلرژی: اگرچه نادر است، اما برخی از افراد ممکن است نسبت به چسب یا مواد پروتز گوش واکنش آلرژیک نشان دهند.
3. عفونت ایمپلنت تیتانیومی: در موارد خاص ممکن است ایمپلنت دچار مشکل شود و عفونت ایجاد شود که برای درمان و استفاده از داروهای مناسب باید به پزشک مراجعه کنید.
4. تغییر رنگ و شکل پروتز: گاهاً به دلایلی همچون تغییرات جوی، تابش نور خورشید، رطوبت، و استفاده نامناسب از پروتز، رنگ یا حالت آن تغییر می‌کند. در این حالت ممکن است نیاز باشد تا پروتز جدید برایتان ساخته شود.

مرکز ساخت گوش مصنوعی در مشهد

در این مقاله در کلینیک ارتوپدی فنی پیکره سعی کردیم تا موضوع مهمی از جمله پروتز گوش را برای شما بازگو کنیم، شما می‌توانید برای دریافت مشاوره و شروع ساخت گوش مصنوعی خود با کارشناسان ما در تماس باشید.