به طور معمول، افرادی که با مشکلات عضلانی و عصبی در اندام تحتانی روبه‌رو هستند، نیازمند راهکارهایی هستند تا در کیفیت زندگی خود بهبود ایجاد کنند. یکی از راه‌های مؤثر برای ارائه حمایت، ثبات مفاصل و کمک به این افراد، استفاده از بریس‌های ارتوپدی همچون بریس HKAFO است.

بریس HKAFO که مخفف Hip Knee Ankle Foot Orthosis است، یک نوع از بریس بلند است  که جزء وسایل کمک حرکتی و وسایل توان‌بخشی است که طراحی شده است تا پشت لگن (هیپ)، ساق پا، زانو، مچ پا و پا را تثبیت کند و به افرادی که به دلیل فلج شدن، ضعف عضلات یا از دست دادن کنترل عضلات پایین بدن دچار مشکلات هستند کمک کند.

این دستگاه قابلیت تنظیم‌پذیری دارد و معمولاً توسط پزشک ارتوپد تجویز و راهنمایی‌های استفاده ارائه می‌شود. با استفاده از بریس HKAFO، افراد می‌توانند حرکت بهتری داشته باشند، درد را کاهش دهند، اعتماد به نفس بیشتری به دست آورند و بهبود بیشتری را تجربه کنند.

با استفاده از بریس HKAFO، افراد می‌توانند وضعیت بدن را اصلاح کنند و بیشترین عملکرد ممکن را از عضلات و استخوان‌هایشان به دست آورند تا برای انجام فعالیت‌های روزمره اقدام کنند.

دریافت وقت آنلاین از کلینیک پیکره مشهد

ساخت بریس HKAFO برای چه کسانی مناسب است؟

بریس HKAFO به طور معمول برای افرادی استفاده می‌شود که مبتلا به مشکلاتی مانند فلج مغزی (CP)، ضایعه نخاعی، ضعف عضلات در مفصل‌های مچ، زانو، ران و همچنین افرادی که روی عضلاتشان کنترل محدودی دارند یا به طور کامل کنترلی در بخش تحتانی خود ندارند یا آسیب دیدگی دارند استفاده می‌شود. البته ممکن است به غیر از افرادی که دچار مشکل حاد هستند از این نوع بریس هم استفاده کنند از جمله:

• افرادی که بعد از جراحی روی مفاصل پایین بدن نیاز به حمایت دارند.
• افرادی که دچار اختلالات اسکلتی – عضلانی مانند آرتروز یا برخی اختلالات اعصابی هستند.
• افرادی که به دلیل بیماری‌های مزمن مانند سرطان استخوان، متوجه کاهش عملکرد در مفاصل پایین بدن شده‌اند.
• افرادی که دچار حادثه شده‌اند به خصوص در هنگام فعالیت‌های ورزشی و اکنون با مشکلاتی مانند ضعف عضلات یا ناتوانی در مفاصل روبه‌رو هستند و نیاز به حمایت دارند تا توان‌بخشی مجدد انجام شود.
• بعضی از بیماران MS، فلج مغزی (CP)، پاراپلژی، ضایغه نخاعی و فلج اطفال که بستگی به شدت بیماری و نظر پزشک دارد.

بنابراین، بریس HKAFO می‌تواند برای افراد با انواع مشکلات عضلانی و عصبی در پایین بدن مفید باشد از جمله افرادی که مبتلا به بیماری‌های مختلفی هستند یا نیاز به حمایت و پشتیبانی دارند تا سر پا بایستند و راه بروند.

بریس hkafo باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟

بریس HKAFO برای ارائه حمایت و کمک به افرادی که مشکلات عضلانی و عصبی در پایین بدنشان دارند، باید دارای ویژگی‌های زیر باشد:

1. تنظیم‌پذیری: در صورت تجویز دکتر مفاصل به کار رفته در این بریس امکان خم کردن زانو و لگن را در هنگام نشستن فراهم می‌کنند و هنگامی که مفاصل زانو و لگن قفل شوند، بیمار قادر به ایستادن و تا حدودی راه رفتن خواهد بود.
2. سبک وزن: بریس باید تا حد ممکن سبک وزن باشد تا استفاده از آن برای فرد راحت و مناسب باشد و از زمینه‌هایی همچون خستگی و ناراحتی در درازمدت جلوگیری شود البته باید توجه شود که در بعضی موارد دکتر مواد ساخت خاصی را تجویز کند که ممکن است کمی سنگین‌تر باشد.
3. قابلیت حرکت: بریس باید حرکت فرد را تا حد ممکن تسهیل کند و امکان راه رفتن و انجام فعالیت‌های روزمره را فراهم سازد.
4. پشتیبانی قوی: بریس باید قدرت پشتیبانی مناسبی را برای مفاصل مچ، زانو و ران ارائه دهد تا باعث افزایش ثبات و کاهش خطرات مرتبط با حرکت شود و همچنین از ایجاد فشار زیاد در ناحیه کمر جلوگیری کند.
5. کیفیت ساخت: بریس باید از مواد با کیفیت و مقاوم ساخته شده باشد تا به مدت طولانی‌تری ماندگار باشد و به طور استراتژیک برای تراز و حمایت از مفاصل  قرار گیرند در عین حال اجازه الگوهای حرکت طبیعی را بدهد.
6. راحتی استفاده: بریس باید جوری طراحی شده باشد که استفاده از آن برای فرد راحت و آسان باشد و باعث ناراحتی و ایجاد مشکلات جدید نشود.

با این ویژگی‌ها، بریس HKAFO می‌تواند به طور مؤثری در بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به مشکلات عضلانی و عصبی در اندام تحتانی کمک کند و همین‌طور از آسیب‌های احتمالی مانند ساییدگی مفصل، زخم بستر، خشک شدن یا شکستگی استخوان جلوگیری کند. (در برخی موارد به گردش خون در اندام کمک کرده و بهبودی بیمار را تسریع می‌کند)

انواع بریس‌های hkafo

وقتی صحبت از بریس‌های hkafo به میان می‌آید، انواع مختلفی برای پاسخگویی به نیازها و شرایط مختلف وجود دارد.

نوعی از آن بریس hkafo با مفصل زانوی قفل شونده است که برای کسانی که به بی حرکت سازی بیشتری نیاز دارند، ثبات بیشتری را ارائه می‌دهد.

برخی دیگر ممکن است دارای تغییرات سفارشی برای رسیدگی به مشکلات خاص حرکتی یا تغییرات آناتومیکی باشند. علاوه بر این، بریس های hkafo کودکان با در نظر گرفتن رشد، برای تطبیق با تغییرات بدن کودکان در حال رشد طراحی می‌شوند.

هر نوع بریس hkafo بسته به نیازهای فردی هدف منحصر به فردی را دنبال می‌کند، خواه مدیریت شرایط عصبی مانند فلج مغزی باشد یا ارائه پشتیبانی بعد از جراحی پس از آسیب نخاعی.

برای تعیین مناسب‌ترین نوع بریس مشورت با یک دکتر ارتوپد ضروری است.

مراحل ساخت بریس hkafo

برای تعیین زمان‌های استفاده و درآوردن بریس HKAFO، حتماً نیاز به تجویز و نظارت دقیق توسط دکتر ارتوپد است. دکتر ارتوپد، با توجه به وضعیت و نیازهای بیمار، نوع بریس HKAFO را تعیین می‌کند و مشخص می‌کند که چه زمانی در روز، در چه بازه زمانی و چگونه باید از آن استفاده شود.

بریس بلند HKAFO به دو صورت فلزی و ترموپلاستیک (نوعی پلاستیک مخصوص) ساخته می‌شود. انتخاب جنس آن بستگی به عواملی مانند وزن بیمار و وضعیت اندام بیمار دارد. نوع ترمو پلاستیک دارای وزن سبک‌تر نسبت به نوع فلزی است که همین امر باعث شده بیشتر مورد استقبال قرار بگیرد.

وی نیز به بیمار می‌آموزد که چگونه بریس را بپوشد، چگونه در طول روز از آن استفاده کند (حتی ممکن است در ابتدا با واکر شروع به راه رفتن کنند) و در صورت نیاز چگونه آن را درآورده و در چه بازه زمانی به دکتر مراجعه کند. این نکات بسیار مهم هستند تا بیمار بتواند از بریس HKAFO بهترین استفاده را ببرد و همچنین احتمال وقوع مشکلاتی مانند زخم‌ها و ایجاد مشکل در مفاصل را کاهش دهد.

برای ساخت بریس HKAFO، نیاز به تجویز و نظارت دقیق توسط دکتر ارتوپد است اما ساخت و تنظیم نهایی بریس توسط کارشناس ارتوپدی فنی در کلینیک ارتوپدی فنی پیکره انجام می‌شود. قبل از شروع ساخت، بیمار باید یک بار معاینه شده و اندازه‌گیری‌های لازم یا قالب‌گیری از او انجام شود تا بریس به طور دقیق با ابعاد و نیازهای بیمار همخوانی داشته باشد. سپس، کارشناس ارتوپدی فنی با استفاده از این اطلاعات، بریس را طراحی و ساخته و آن را متناسب با بیمار تنظیم می‌کند.

سؤالات متداول

برای تهیه بریس hkafo به کجا باید مراجعه کرد؟

برای تهیه بریس hkafo باید ابتدا به یک پزشک متخصص ارتوپدی یا فیزیوتراپ مراجعه کنید و سپس با نسخه برای ساخت بریس به کلینیک ارتوپدی فنی مراجعه نمایید.

آیا استفاده از بریس hkafo عوارض جانبی دارد؟

استفاده از بریس hkafo در ابتدا کمی دشوار است و به زمان نیاز دارد تا بیمار به آن عادت کند. همچنین بیمار باید تحت نظر دکتر ارتوپد باشد تا از مشکلاتی همچون تحریک پوستی و آتروفی عضلات جلوگیری شود. (اتکای بیش از حد به بریس برای تحرک می‌تواند منجر به تحلیل عضلات پا شود)

بریس hkafo چه تفاوتی با بریس AFO دارد؟

بریس AFO (Ankle-Foot Orthosis) فقط مچ پا و ساق پا را پوشش می‌دهد، در حالی که بریس hkafo از قسمت لگن تا مچ پا را پوشش می‌دهد.

ساخت بریس HKAFO در مشهد

بریس HKAFO یک راه حل مؤثر برای افرادی است که با مشکلات عضلانی و عصبی در پایین بدنشان مواجه هستند که با تجویز و نظارت دقیق توسط دکتر ارتوپد و ساخت توسط کارشناس ارتوپدی فنی انجام می‌شود.

در بریس HKAFO سعی می‌شود نیازهای بیمار پیش بینی و لحاظ شود. این بریس با ارائه حمایت و پشتیبانی مناسب به افراد کمک می‌کند تا حرکت بهتری داشته باشند، از زخم‌ها و آسیب‌های مرتبط با کمبود کنترل حرکتی جلوگیری کنند و بهبودی در کیفیت زندگی خود را تجربه کنند.

کلینیک ارتوپدی فنی پیکره مرکزی با سابقه درخشان برای ساخت انواع بریس‌ها و اعضای مصنوعی بوده که شما می‌توانید با نسخه پزشک خود برای راهنمایی بیشتر و شروع ساخت بریس HKAFO توسط کارشناس ارتز و پروتز مراجعه نمایید.

آدرس کلینیک پیکره

پا به عنوان یکی از اعضای اصلی بدن، نقش بسیار مهمی در تحرک، تعادل و کارایی فعالیت‌های روزمره انسان دارد. اما متأسفانه، پا یکی از بخش‌های بدن است که بیشترین عوارض دیابتی ممکن است برای آن اتفاق بیفتد. با توجه به اهمیت حیاتی پا و نقش آن در حفظ سلامتی و کیفیت زندگی، مشکلات مربوط به دیابت که می‌تواند بر آن تأثیر گذاشته و از جمله بیشترین عوارض دیابتی را به وجود آورده، بایستی به طور جدی مورد بررسی قرار گیرد. در این زمینه، استفاده از کفش‌ دیابتی که به صورت اختصاصی برای افراد دیابتی طراحی و ساخته شده می‌تواند به طور قابل توجهی در جلوگیری از این عوارض مؤثر باشد. در این مقاله، به بررسی اهمیت و اثربخشی کفش‌های دیابتی در حفظ سلامتی پا و جلوگیری از عوارض دیابتی آن در سایت کلینیک ارتوپدی فنی پیکره می‌پردازیم.

دریافت وقت آنلاین از کلینیک پیکره مشهد

عوارض دیابت بر پا

عوارض دیابت بر روی پا شامل موارد زیر می‌شود:

1. زخم‌های دیابتی: این نوع زخم‌ها معمولاً در نواحی که فشار پا بیشتر است ایجاد می‌شوند و به دلیل حساسیت و ترومای پا، ممکن است به سرعت بزرگ شوند و درمان آنها دشوار باشد. (این زخم‌ها به دلیل گردش خون ضعیف به سختی التیام پیدا می‌کنند و حتی ممکن است فرد زخم یا جراحت را احساس نکند(
2. عفونت‌ها: پاهای افراد دیابتی بسیار حساس به عفونت‌ها هستند، زیرا دیابت می‌تواند سیستم ایمنی را ضعیف کند. عفونت‌ها می‌توانند به سرعت گسترش یابند و در برخی موارد جدی‌ترین مشکلات را ایجاد کنند.
3. تغییرات در ساختار پا: دیابت می‌تواند منجر به تغییرات در عروق خونی و اعصاب پا شود که باعث تغییرات در ساختار پا و شکل آن می‌شود (دفورمیتی پا)، افتادگی پا و که در نهایت قطع عضو منجر شوند. (دفورمیتی پا امکان استفاده از کفش‌های عادی را برای فرد سلب می‌کند و حتی در موارد بسیار شدید ممکن است نیاز به ساخت بریس CROW Boot باشد)
4. افتادگی پا: به دلیل ضعف عضلات پا، تغییرات در ساختار پا و به خصوص کاهش حس (نوروپاتی) افراد دیابتی ممکن است دچار افتادگی پا شوند که باعث مشکلات بسیار زیاد دیگری نیز می‌شود.
5. پای شارکو: این عارضه نادر باعث از دست دادن حس عمیق در پا می‌شود که منجر به آسیب مفاصل و استخوان‌ها شده و پا شکل نامتعارفی به خود گرفته و احتمال شکستی بسیار بیشتر می‌شود.
6. تشنجات عروقی: دیابت می‌تواند باعث تشنجات عروقی در پا شود که منجر به کاهش جریان خون و نقص تغذیه بافت‌های پوستی می‌شود و زخم‌های دیابتی را تشدید می‌کند.
7. قطع عضو: در موارد شدیدتر و در صورت عدم مراقبت مناسب، زخم‌های دیابتی ممکن است گسترش یابد و منجر به جراحی و حتی قطع عضو شود.

این عوارض نشان می‌دهند که حفظ سلامت پا و پیشگیری از آسیب‌های دیابتی از اهمیت بسیاری برخوردار است و به همین دلیل استفاده از کفش‌های مخصوص اغلب برای افراد دیابتی توصیه می‌شود تا به پیشگیری و مدیریت این عوارض کمک کند.

دلیل نامناسب بودن کفش عادی برای افراد دیابتی

کفش‌های عادی برای افراد دیابتی مناسب نیستند زیرا:

• ممکن است فشار ناهنجاری را بر روی پا ایجاد کنند که به ایجاد زخم‌های دیابتی منجر می‌شود
• حمایت کافی را به پاها ارائه نمی‌دهند که می‌تواند به افزایش خطر دراپ فوت منجر شود.
• بسیاری از کفش‌های عادی قادر به کنترل رطوبت پا نیستند که می‌تواند باعث ایجاد عفونت‌ها و زخم‌های دیابتی شود.

همچنین این کفش‌ها ممکن است فضای کافی برای پاها فراهم نکنند که باعث ایجاد فشار ناهنجار و ایجاد زخم‌های دیابتی شود یا برعکس فضای بیش از اندازه بین کفش و پا سبب می‌شود که پا درون کفش حرکت کند و با سایش موجب زخم دیابتی شود.

کفش‌های دیابتی باید از ویژگی‌هایی مانند فضای کافی و به اندازه، کفی اختصاصی دیابتی با جنس خاص، کنترل رطوبت و حمایت از قوس پا برخوردار باشند تا بتوانند از فشار بر روی نقاط حساس پا جلوگیری کنند و به افراد دیابتی کمک کنند تا زخم‌های دیابتی و از افتادگی قدم جلوگیری نمایند.

سفارش و ساخت کفش دیابتی

با توجه به مواردی که گفته شد مشخص است که کفش از پیش آماده نمی‌تواند برای افراد دیابتی مناسب باشد و باید کفش دیابتی اختصاصی به صورتی طراحی و ساخته ‌شود که به طور دقیق با اندازه و شکل پاهای فرد سازگار باشد. برای شروع، پای فرد با استفاده از فناوری اسکن دیجیتال (اسکن داینامیک و استاتیک) توسط کارشناس اسکن شده تا به دقت اندازه‌ پا، نقاط فشار، ساختار و شکل پا و بسیاری موارد دیگر ثبت شود. (از اسکن برای طراحی و ساخت کفی اختصاصی نیز استفاده می‌شود)

با استفاده از اطلاعات به دست آمده از اسکن و معاینه کارشناس، کفش دیابتی با کفی اختصاصی طراحی و ساخته می‌شود. این کفش دارای ویژگی‌هایی است که با کف پا و روی پا به صورت کامل هماهنگ بوده و همچنین از موادی خاص با کیفیت بالا برای جلوگیری از رطوبت برای ساخت کفش استفاده می‌شود تا پا را در معرض خطراتی نظیر عفونت‌ها و زخم‌های دیابتی قرار ندهد.

ساخت کفش دیابتی اختصاصی با دقت و با دوخت دستی کارآمد انجام می‌شود. به دلیل اینکه هر کفش دیابتی باید با دقت به اندازه و شکل پا فرد ساخته شود، مراحل ساخت آن نیازمند زمان است و حدود ۳۰ روز کاری زمان می‌برد تا کفش نهایی تحویل داده شود.

کفی اختصاصی برای افراد دیابتی از نوع پلاستوزوت ساخته می‌شود که یکی از راحت‌ترین متریال‌ها بوده و جذب ضربه بسیار بالایی نیز دارد.

هزینه ساخت کفش دیابتی

قیمت کفش دیابتی به عوامل مختلفی بستگی دارد، به دلیل اینکه کفش دیابتی به صورت اختصاصی برای پای هر بیمار طراحی می‌شود باید حتماً یک کفی اختصاصی دیابتی هم در کنار کفش طراحی و تولید شود تا مشکلاتی که در قسمت بالا برای شما توضیح داده شد از جمله: مشکلات رطوبت، گردش خون در ناحیه پا و… را به وجود نیاورد و بتواند تا حد مطلوبی از مشکلات حاد جلوگیری کند.

در کلینیک ارتوپدی فنی پیکره کارشناس بعد از اسکن و معاینه کامل، مدل‌های کفش ارتوپدی را به صورت کاتالوگ به بیمار دیابتی نمایش داده و همچنین با توجه به شرایط فرد راهنمایی انجام می‌شود تا مناسب‌ترین کفش برای بیمار انتخاب شود، اصولاً کفش‌ها با قدک محکم و ویژگی‌های کفش ارتوپدی ساخته می‌شوند. (معمولاً رویه با توجه به شدت دیابت فرد بین چرم و نئوپرنی برای افراد دیابتی توصیه می‌شود که البته رویه نوئپرنی مناسب‌تر بوده به دلیل اینکه پا می‌تواند در کفش تنفس داشته باشد و از رطوبت نیز جلوگیری می‌شود)

در مجموع ۳ اقدام باید انجام شود اسکن پا، ساخت کفش اختصاصی که هزینه آن برای هر سایز متفاوت بوده و ساخت کفی اختصاصی که هرکدام بر روی هزینه کلی ساخت کفش دیابتی تاثیر مستقیم می گذارد.

نتیجه گیری

کفش دیابتی نقش بسیار مهمی در حفظ سلامت پاهای افراد دیابتی دارد. این کفش‌ها به طور اختصاصی طراحی و ساخته می‌شوند تا با توجه به اندازه و شکل پاها، باعث جلوگیری از عوارض دیابتی بر روی پا شوند. ویژگی‌های اصلی کفش‌های دیابتی شامل فضای کافی، کفی کفش نرم، کنترل رطوبت و حمایت از قوس پا است. ساخت این کفش‌ها با دقت و با استفاده از مواد با کیفیت صورت می‌گیرد و برای هر فرد دیابتی کفش دیابتی اختصاصی به صورت دستی طراحی و ساخته می‌شود. استفاده از کفش دیابتی منجر به کاهش خطر ایجاد زخم‌های دیابتی، عفونت‌ها و تغییرات ساختاری در پا می‌شود و برای مدیریت بهتر دیابت و حفظ سلامت پاها بسیار مؤثر است.

سؤالات متداول

از کفش دیابتی در چه فعالیت‌هایی استفاده می‌شود؟

از این نوع کفش‌ها برای پیاده روی، محیط کار و سایر فعالیت‌های روزمره استفاده می‌شود. (کفش دیابتی برای ورزش مناسب نمی‌باشد)

آیا همه افراد دیابتی باید از کفش طبی استفاده کنند؟

خیر، همه افراد دیابتی نیازی به استفاده از کفش طبی ندارند. افرادی که دیابت آنها به خوبی کنترل شده است و هیچ گونه مشکلی در پا ندارند، ممکن است نیازی به استفاده از کفش طبی دیابتی نداشته باشند.

آیا ساخت کفش دیابتی تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد؟

پوشش بیمه برای کفش‌های دیابتی در شرکت‌های بیمه متفاوت است و بهترین راه برای مطمئن شدن تماس با شرکت بیمه بیمار بوده.

از کجا می‌توانم کفش‌های دیابتی بخرم؟

می‌توانید برای سفارش کفش‌های دیابتی به مراکز ارتوپدی فنی مراجعه نمایید تا کفش دیابتی به صورت اختصاصی برای شما ساخته شود. توجه داشته باشید کفش نامناسب می‌تواند به جای اینکه از پا محافظت کند، به آن آسیب برساند.

آیا می‌توانم با پای دیابتی بدون جوراب کفش دیابتی بپوشم؟

پوشیدن کفش دیابتی بدون جوراب به طور کلی توصیه نمی‌شود. جوراب‌های دیابتی مخصوصاً برای کمک به محافظت از پاها در برابر ساییدگی، رطوبت و عفونت طراحی شده‌اند.  اگر به دلیل مشکلات پوستی یا سایر مشکلات نمی‌توانید جوراب بپوشید، با پزشک خود در مورد گزینه‌های جایگزین صحبت کنید.

ساخت کفش دیابتی در مشهد

کلینیک پیکره به عنوان یکی از بهترین مراکز ارتوپدی فنی در شهر مشهد خدمات ساخت کفش دیابتی با معاینه کارشناس انجام می‌شود که شما با یک بار مراجعه به کارشناسان ما در کمتر از ۳۰ دقیقه می‌توانید تمام مراحل را طی کنید و با توصیه کارشناس مناسب‌ترین کفش را سفارش دهید.

در صورت نیاز به اطلاع دقیق از قیمت یا راهنمایی بیشتر توسط کارشناس می‌توانید با مراجعه به صفحه رزرو وقت، زمان مراجعه به کلینیک را مشخص نموده تا به آسانی وقت برای شما رزرو شود.

آدرس کلینیک پیکره

آیا تا به حال احساس کرده‌اید که هنگام راه رفتن یا دویدن قوزک پاهایتان به صورت غیر طبیعی به سمت داخل یا خارج می‌چرخند؟ البته این چرخش تا حد نرمال، بخشی از مرحله گذاشتن پا روی زمین است (حرکت بهینه و پایداری بدن) اما اگر بیش از حد باشد و به خصوص اگر کف پای شما صاف باشد احتمالاً باعث ایجاد احساس درد در زانو و کمر شده که در ادامه به صورت کامل از علت این مشکل تا روش‌های درمان توضیح داده می‌شود.

دریافت وقت آنلاین از کلینیک پیکره مشهد

علت چرخش مچ پا به داخل و خارج

چرخش مچ پا به داخل یا خارج ممکن است با توجه به شرایط و ویژگی‌های هر فرد به عوامل مختلفی برگردد. این مسئله می‌تواند به علت عوارض جسمی، شرایط زندگی، فعالیت‌های روزمره و حتی به صورت ارثی باشد. در ادامه در سایت کلینیک ارتوپدی فنی پیکره به برخی از علل متداول این مشکلات مچ پا اشاره می‌کنیم:

1. ضعف عضلات: ضعف عضلات پا می‌تواند باعث عدم توانایی بدن در حفظ موقعیت مناسب مچ پا شود و به انحراف‌هایی از جمله چرخش به داخل یا خارج منجر شود.
2. آسیب‌های عضلانی و بافتی: آسیب‌هایی همچون مشکلات عضلانی، التهاب مچ پا، ورم مفصلی و غیره می‌تواند به اختلال در قرارگیری مچ پا منجر شود.
3. پاد زاویه‌های ناقص (زاویه بین دو استخوان در مفصل): اگر پاد زاویه‌های بدن به ویژه پاد زاویه‌های زانو (زاویه بین استخوان ران و استخوان ساق)، با زاویه بیش از ۱۵ درجه باشند می‌تواند تأثیر منفی بر موقعیت مچ پا داشته باشد.
4. فعالیت‌های ورزشی نادرست: اجرای حرکات و تمرینات ورزشی به شکل نادرست می‌تواند عضلات را تضعیف کرده و به تغییرات مچ پا منجر شود.
5. استفاده از کفش‌های نامناسب: استفاده از کفش‌هایی که قدرت پشتیبانی و پایه‌های مناسب ندارند، می‌تواند تأثیر منفی بر قرارگیری مچ پا داشته باشد.
6. عوامل ژنتیکی: برخی اختلالات قرارگیری مچ پا وارثی و به دنبال ژنتیک می‌باشند.

اگر مشکلات مربوط به مچ پا باعث ناراحتی یا محدودیت‌های جدی در عملکرد شما شده باشد، توصیه می‌شود که با کارشناسان ما در کلینیک ارتوپدی فنی پیکره تماس گرفته و حتماً یک وقت ملاقات داشته باشید زیرا درمان به موقع مسئله بسیار مهمی است که هرچه سریع‌تر انجام شود تأثیر بیشتری دارد.

تفاوت چرخش پا به داخل با چرخش پا به خارج مچ پا

تفاوت اصلی بین چرخش مچ پا به داخل و به خارج در جهتی است که مچ پا حرکت می‌کند:

1. چرخش به داخل (پروناسیون): در این حالت، مچ پا به سمت داخل بدن حرکت می‌کند. این وضعیت ممکن است ناشی از ضعف عضلات، عوارض بافتی یا فرایندهای دیگر باشد. این مشکل ممکن است منجر به ناراحتی و آسیب به بافت‌های مرتبط شود.
2. چرخش به خارج (اورسیون): در این حالت، مچ پا به سمت بیرون بدن حرکت می‌کند. ممکن است این وضعیت ناشی از عواملی همچون آسیب‌های عضلانی، اختلالات ساختاری یا شرایطی مانند استفاده از کفش‌های نامناسب باشد.

در هر دو حالت، ممکن است این تغییرات موقتی باشند یا نشانگر مشکلات جدی‌تر در ساختار یا عملکرد مچ پا باشند.

تاثیر چرخش پا بر روی زانو ها

وقتی پاها به طور غیرطبیعی حرکت می کتند بر ساختار قسمت های بالاتر در بدن نیز تاثیر می گذارند و باعث می شود زانوها و لگن دچار درد شده و سریعتر فرسوده شوند.

دو اصطلاح رایج برای توصیف وضعیت پاها پرونیشن (pronation) و سوپینیشن (supination) هستند که در هر دوی این موارد برای مفصل زانو مضر هستند زیرا باعث حرکت بیش از حد و فشار روی مفصل زانو می شوند.

پرونیشن مضر است زیرا وقتی پاها به سمت داخل می چرخند، ساق پا (تیبیا) و استخوان ران (فمور) نیز به سمت داخل می چرخند. این امر با ایجاد حرکت بیش از حد یا فشار به یک طرف زانو، باعث فشار روی مفصل زانو می شود. پرونیشن همچنین منجر به زانوهای ضربدری (Genu Valgum) می شود که باعث می شود زمانی است که زانوها به سمت هم متمایل شوند، قسمت بیرونی مفصل زانو نسبت به داخل آن باریک شود.

سوپینیشن برعکس پرونیشن مضر است و هنگامی که پاها به سمت بیرون می چرخند باعث فشار و کشیدگی در طرف مقابل زانو می شود و منجر به زانوهای پرانتزی (Genu Varm) می شود یعنی زانوها از هم دور می شوند. سوپینیشن همچنین باعث باریک شدن فضای مفصل در داخل زانو و حتی ممکن است منجر به محدودیت در جذب ضربه شود یعنی اگر ضربه ای وارد شود باید به جایی دیگر منتقل گردد و بخشی از آن نیز توسط مفصل زانو جذب می شود.

روش تشخیص چرخش مچ پا

برای تشخیص مشکلات مرتبط با چرخش مچ پا، متخصص ارتوپدی یا کارشناس ارتوپدی فنی ممکن است از روش‌های مختلفی استفاده کند. یکی از این روش‌ها بررسی فیزیکی است، متخصص یا کارشناس ممکن است با بررسی فیزیکی مچ پا، اندازه‌گیری حرکت، ارزیابی قدرت، استقامت عضلات و بررسی وضعیت بافت‌های اطراف مچ پا، به تشخیص مشکلات می‌پردازد.

هرچند تنها ارزیابی قدرت و استقامت نیست بلکه وجود درد در ناحیه قوس پا یا کف پا یا مچ باعث بروز این نوع ارزیابی توسط متخصص ارتوپد می‌شود. (همچنین کفش فرد هم اگر دچار دفورمیتی شده باشد می‌تواند یکی از نشانه‌های چرخش مچ پا باشد)

روش تشخیص دیگر راه رفتن بیمار بر روی گیت اسکن بوده که اسکن کف پا گرفته می‌شود و برای بررسی الگوی حرکت و توزیع وزن بر روی مچ پا و دیگر نقاط تحت پشتیبانی از این روش استفاده می‌شود که به‌روزترین راه تشخیص می‌باشد.

درمان چرخش مچ پا

درمان مشکلات مرتبط با چرخش مچ پا می‌تواند بسته به شدت مشکل و نیازهای فرد متفاوت باشد. اگر شدت مشکل کم باشد، ممکن است فقط استفاده از کفی اختصاصی کافی باشد که باعث پشتیبانی مناسب از مچ پا و کاهش فشارهای نامناسب می‌شود.

اما اگر شدت مشکل بسیار زیاد باشد، ممکن است نیاز به استفاده هم‌زمان از کفی اختصاصی و کفش ارتوپدی باشد. کفی اختصاصی برای اصلاح الگوی حرکت مچ پا و پشتیبانی از آن استفاده می‌شود، در حالی که کفش ارتوپدی با قابلیت پشتیبانی از مچ پا و توزیع مناسب فشارها بر روی پا بهبودی بیشتری را فراهم می‌کند.

در هر صورت توصیه می‌شود که حتماً با مشاوره با کارشناس ارتوپد فنی یا متخصص ارتوپد، برای ساخت کفی اختصاصی اقدام نمایید و در صورت نیاز با توجه به نظر کارشناس کفش ارتوپدی را برای اثر بخشی بیشتر و استفاده نمایید تا بهترین نتایج را برای بهبود، کاهش درد و علائم بیماری داشته باشید.

البته راه‌های دیگری نیز توصیه می‌شود از جمله:

1. تمرینات تقویتی و استقامتی: انجام تمریناتی که به تقویت عضلات پا و مچ پا کمک کند، می‌تواند بهبود قوام و پایداری مچ پا را فراهم آورد. این تمرینات معمولاً شامل انواع تمرینات ایستایی و داینامیک برای تقویت عضلات مختلف مچ پا است.
2. فیزیوتراپی: جلسات فیزیوتراپی شامل استفاده از تکنیک‌های مختلف مانند ماساژ، تمرینات کنترل حرکت و تعادل و توان‌بخشی عضلات می‌شود. این روش می‌تواند به تقویت عضلات، افزایش انعطاف پذیری و بهبود کارایی مچ پا کمک کند.
3. جراحی: از این روش در مواردی که چرخش به شدت زیاد باشد استفاده می‌شود که معمولاً بسیار نادر است.

بازه درمان چرخش پا

بازه درمانی برای مشکلات چرخش مچ پا به داخل یا به خارج بستگی به علت و شدت مشکل، نوع درمان انتخابی و پیشرفت درمان دارد.

معمولاً در کودکان زیر ۸ سال است امکان درمان کامل درصد موفقیت بسیار بالایی دارد و بازه درمان با روش های غیر تهاجمی مانند کفی اختصاصی و کفش ارتوپدی حداقل ۶ ماه و بیشتر به طول می انجامد.

در سنین بالاتر با توجه به سن و شدت مشکل در ابتدا سعی در جلوگیری از پیشرفت و بدتر شدن چرخش می‌شود و در صورت امکان برای درمان نیز اقدام می‌شود.

که در هر دو مورد، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. استفاده از کفی اختصاصی: به طور معمول حداقل زمان استفاده از کفی اختصاصی ۶ ماه بوده که بعد از این زمان با معاینه تشخیص داده می شود که نیاز به افزایش زمان می باشد یا خیر.
2. استفاده از کفش‌های ارتوپدی: استفاده از کفش‌های با پشتیبانی مناسب و طراحی صحیح می‌تواند کمک به بهبود برای مشکلات مرتبط با مچ پا باشد که این تغییر معمولاً به مدت زمان طولانی‌تری ادامه می‌یابد.
3. فیزیوتراپی و حرکات اصلاحی: این روش درمان زمان مشخصی ندارد و به شدت چرخش بستگی دارد.
4. درمان دارویی یا تزریقات: برای کنترل التهاب و درد، ممکن است پزشک ارتوپد داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) یا تزریقات موضعی را تجویز کند که این درمان ممکن است تا دو هفته ادامه داشته باشد.
5. جراحی: در موارد شدید و مقاوم به درمان، جراحی ممکن است لازم باشد که بازه درمانی پس از جراحی ممکن است چند ماه یا بیشتر نیاز داشته باشد.

در هر صورت، توصیه می‌شود با پزشک ارتوپد یا کارشناس ارتز و پروتز خود مشورت کنید تا بهترین راهکار برای مشکلات مربوط به مچ پا خود را بررسی و زمان درمان را به صورت تقریبی به شما بیان کنند.

اگر مشکل چرخش مچ پا را درمان نکنیم چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

اگر مشکل چرخش مچ پا را درمان نکنیم به طور کلی باعث زانو درد، کمر درد، بی ثباتی پا و بسیاری مشکلات دیگر می‌شود که می‌تواند باعث ایجاد فشار روی انگشتان پا و همچنین باعث چرخش بیش از حد پا و ساق پا می‌شود که در ادامه اتفاقات محتمل به طور کامل توضیح داده شده‌اند:

۱.      تشدید علائم

عدم درمان مشکل می‌تواند منجر به تشدید علائم مرتبط با مچ پا شود، از جمله درد، ورم و محدودیت در حرکت.

۲.      آسیب‌های بافتی

ممکن است عدم درمان منجر به آسیب‌های جدی‌تر در بافت‌های مرتبط با مچ پا مانند عضلات، لیگامنت‌ها و بافت‌های زانو شود.

۳.      اختلال در عملکرد

چرخش نامناسب مچ پا می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد راهروی زانو و مفصل کوچک مچ پا شود که ممکن است به مشکلات در حرکت و توازن منجر شود.

۴.      آسیب‌های اضافی

اگر مچ پا به نحوی چرخش داشته باشد، احتمال برخورد با سطوح نامناسب یا تغییر شیب زمین بالا می‌رود که می‌تواند باعث بروز آسیب‌های اضافی مانند اسپرینگ زانو (انسداد و کشیده شدن ناگهانی عضلات و بافت‌های مچ پا) شود.

همچنین پروناسیون بیش از حد به دلیل کشش اضافی روی رباط‌ها و تاندون‌های پا که به پاشنه متصل می‌شوند، باعث درد در پاشنه نیز می‌شود؛ بنابراین، مهم است که مشکلات مرتبط با چرخش مچ پا را جدی بگیرید و به موقع به کارشناس مراجعه کنید تا درمان مناسب را شروع کنید و از پیشرفت مشکلات جلوگیری کنید.

سؤالات متداول

آیا کاهش وزن در درمان چرخش مچ پا مؤثر است؟

بله کاهش وزن در اکثر موارد می‌تواند به درمان یا جلوگیری از پیشرفت پروناسیون بهبود بخشد و به کاهش عوارض کمک کند.

آیا می‌توان چرخش مچ پا را بدون جراحی درمان کرد؟

بله، در بسیاری از موارد، چرخش مچ پا می‌تواند بدون نیاز به جراحی درمان شود.

آیا پروناسیون با افزایش سن بدتر می‌شود؟

با گذشت زمان همراه با رشد بدن، ماهیچه‌ها و رباط‌های ما با وضعیت غیرطبیعی مچ پا که به داخل چرخیده است، سازگار می‌شوند و اصلاً برای بدن ما خوب نیست اما این سازگاری نهایی نیست، زیرا پای پرونیت (چرخیده به داخل) باعث انعطاف‌پذیری و صاف شدن غیرطبیعی می‌شود که با افزایش سن، عضلات به صورت طبیعی شل می‌شوند و این می‌تواند به تشدید پروناسیون منجر شود.

درمان چرخش پا در مشهد

با توجه به اطلاعات ارائه شده در سایت کلینیک ارتوپدی فنی پیکره، می‌توان نتیجه گرفت که درمان مشکلات مرتبط با چرخش مچ پا بستگی به شدت مشکل، سن فرد و توصیه‌های کارشناس دارد. در مواردی که شدت مشکل کم است، استفاده از کفی اختصاصی ممکن است کافی باشد. اما در شدت‌های بیشتر، نیاز به هم‌زمانی استفاده از کفی اختصاصی و کفش ارتوپدی احتمالاً لازم است. همچنین، تمرینات تقویتی، فیزیوتراپی و درمان‌های دیگر نیز می‌توانند در بهبود وضعیت مچ پا مؤثر باشند. انتخاب روش درمانی مناسب با توجه به شرایط خاص هر فرد با مشاوره توصیه می‌شود.

هرچند که جراحی نیز جزئی از راه‌های درمان است اما در کلینیک ارتوپدی فنی پیکره جراحی صورت نمی‌گیرد، اما شما می‌توانید از کفی‌های اختصاصی و کفش‌های ارتوپدی در کلینیک فنی پیکره بهره‌مند شوید.

آدرس کلینیک پیکره

فرض کنید برای راه رفتن نیاز به عصا دارید. حالا تصور کنید عصایی وجود دارد که کل پای شما را در بر می‌گیرد و از ران تا مچ پا و کف پا را حمایت می‌کند این دقیقاً همان کاری است که بریس KAFO انجام می‌دهد.

بریس بلند پا کافو (KAFO) که مخفف (Knee-Ankle-Foot Orthosis) است به عنوان یک وسیله کمکی برای افرادی که با مشکلات عصبی عضلانی، بد شکلی، ناتوانی حرکتی و آسیب‌دیدگی‌ اندام تحتانی مواجه هستند، طراحی شده است. همان‌طور که گفته شد این بریس از مفصل ران تا مچ پا را پوشش می‌دهد که با محدود کردن حرکات به تثبیت، کنترل بیشتر و حمایت از مفاصل زانو و مچ پا کمک می‌کند.

بریس‌های KAFO سفارشی ساخته می‌شوند و بر اساس نیازهای فردی هر بیمار طراحی می‌گردند البته باید ابتدا توسط دکتر ارتوپد تجویز شوند و سپس برای ساخت با نسخه به کلینیک ارتوپدی فنی مراجعه نمایید. هدف از استفاده بریس KAFO بهبود عملکرد مفصل، برگشت بیمار به فعالیت روزمره و تحمل وزن در حین راه رفتن می‌باشد.

دریافت وقت آنلاین از کلینیک پیکره مشهد

اهداف از ارتز KAFO

ساخت بریس KAFO با هدف‌هایی از جمله کاهش درد مفاصل، بهبود ترازبندی مفصل، جلوگیری از حرکات اضافی مفصل، کنترل ناپایداری مفصل و اطمینان از تحرک و راحتی اندام طراحی می‌شود. علاوه بر این، برای افرادی که با مشکلاتی مانند نوروپاتی و کوتاهی یا کانتراکچر عضلات مواجه هستند، استفاده از بریس KAFO می‌تواند به حفظ تعادل، جلوگیری از افتادن، کمک به کشش عضلات و افزایش دامنه حرکتی کمک کند.

کاربرد و دلیل استفاده از بریس KAFO

بریس KAFO برای افرادی که با مشکلاتی مانند فلج اندام تحتانی، ضعف عضلات، آرتروز زانو، ناپایداری زانو، آسیب‌دیدگی‌های رباط صلیبی و مشکلات عصبی عضلانی مثل ام‌ اس (مولتیپل اسکلروزیس)، فلج مغزی، سکته مغزی مواجه هستند بسیار مفید است. این بریس می‌تواند بهبود عملکرد مفصل، تحمل وزن در حین راه رفتن و افزایش تعادل و ثبات را فراهم کند. علاوه بر این، بریس KAFO برای مشکلات زیر نیز مؤثر است:

• آسیب‌های نخاعی سطوح پایین کمری
• بد شکلی مفصل زانو
• کانترکچر عضلات زانو
• سفتی عضلات همسترینگ
• دیستروفی عضلانی
• کوتاهی اندام تحتانی
• انحرافات زانو و مچ پا
•  ناتوانی حرکتی
• آسیب دیدگی تاندون
• بعد از جراحی مفاصل

استفاده از این بریس بهبودی چشمگیری در کیفیت زندگی این افراد ایجاد می‌کند و به آنها کمک می‌کند تا با اعتماد به نفس و استقلال بیشتری راه بروند و فعالیت‌های روزمره خود را انجام دهند.

مزایا و معایب بریس KAFO

مزایای بریس KAFO به نوع و شدت مشکل بیمار، نوع بریس و نحوه استفاده از آن بستگی دارد ولی به طور کلی چند مورد از مزایای آن عبارت‌اند از:

• کاهش درد و التهاب: با کاهش فشار و فراهم کردن حمایت برای مفاصل، درد و التهاب مفاصل را کاهش می‌دهد.
• جلوگیری از عوارض: استفاده از بریس KAFO می‌تواند از بروز عوارضی نظیر آرتروز، زخم بستر و مشکلات قلبی عروقی جلوگیری کند.
• جلوگیری از آسیب‌های ثانویه: با حمایت از مفاصل و اندام تحتانی، از بروز آسیب‌های ثانویه مانند پیچ خوردگی مچ پا یا آسیب زانو جلوگیری می‌کند.
• کاهش خستگی: با کاهش فشار بر عضلات، خستگی بیمار را در هنگام راه رفتن و فعالیت‌های روزمره کاهش می‌دهد.
• بهبود عملکرد و افزایش دامنه حرکتی: ایجاد راحتی برای فرد در هنگام انجام امور روزمره، بهبود تراز اندام و حتی در برخی موارد بریس KAFO می‌تواند به افزایش دامنه حرکتی مفاصل کمک کند. (در عین حال از حرکات اضافی مفصل جلوگیری می‌کند)
• بهبود الگوی راه رفتن: استفاده از بریس KAFO می‌تواند به فرد در داشتن الگوی راه رفتن ایمن و کارآمدتر کمک کند
• تسریع در روند درمان توان‌بخشی بیماران

معایب بریس KAFO عبارت‌اند از:

1. گران بودن: بریس های KAFO به دلیل ساخت توسط کارشناس ارتز و پروتز نسبت به محصولات آماده هزینه‌ بیشتری دارد که این موضوع می‌تواند برای برخی افراد دسترسی به این بریس را محدود کند. (برای اطلاع از پوشش بیمه با شرکت بیمه خود مشاوره کنید)
2. عدم تناسب: ممکن است بریس KAFO به درستی با بدن بیمار تطابق نداشته باشد، که این موضوع می‌تواند باعث ناراحتی و عدم راحتی در استفاده از آن شود. البته این مورد در صورتی رخ می دهد که بریس KAFO از روی قالب آماده یا در مراکز غیر استاندارد ساخته شود، در کلینیک پیکره ما سابقه ساخت بریس KAFO برای بیماران زیادی داریم که این کار با قالب‌گیری دقیق انجام می‌شود و اگر مشکلی نیز وجود داشته در مرحله پروو توسط کارشناس کاملا برطرف شده و تمامی بیماران با رضایت کامل پروسه درمان خود را آغاز می کنند.
3. کاهش قدرت عضلات: استفاده طولانی‌مدت از بریس KAFO ممکن است منجر به کاهش قدرت و استحکام عضلات شود، زیرا بدن به دلیل وجود حمایت خارجی از بریس، کمتر به تمرین و تقویت عضلات احتیاج دارد به همین علت باید با دکتر ارتوپد خود در ارتباط باشید تا پروسه درمان و استفاده از بریس به صورت کامل به شما شرح داده شود.

انواع بریس بلند KAFO

بریس‌های KAFO دو دسته اصلی دارند که با توجه به محدودیت آنها است تقسیم شده که با توجه به تجویز دکتر ارتوپد و تشخیص کارشناس ارتوپدی فنی  از نیازهای بیمار و شرایط جسمی وی طراحی و انتخاب می‌شود.

۱. بریس‌های KAFO استاتیک (بدون مفصل):

این نوع بریس‌ها دارای مفصل نبوده و حرکت مفصل زانو و مچ پا را کاملاً محدود می‌کنند و از بروز انحرافات جانبی جلوگیری می‌کند که معمولاً برای افرادی که هیچ کنترلی روی حرکات اندام تحتانی ندارند، تجویز می‌شوند.

۲. بریس‌های KAFO داینامیک (با مفصل):

این نوع بریس‌ها دارای مفصل تنظیم شونده هستند که از مدل بدون مفصل دامنه حرکتی بیشتری دارد و به زانو اجازه می‌دهند تا در حین راه رفتن خم و راست شوند و در صورت نیاز به اعمال محدوده خاص (با توجه به شدت مشکل و نیاز فرد) نیاز به مدل قفل دار هستند تا در زاویه خاصی خم شود. این مدل برای افرادی که مقداری کنترل روی حرکات اندام تحتانی دارند مناسب‌تر است به خصوص در زمان ایستادن و قدم برداشتن.

بریس‌های KAFO برای حمایت مچ پا معمولاً دارای رکاب هستند یا به کفش متصل می‌شوند تا حمایت لازم برای مچ پا فراهم شود که تشخیص این مورد به کارشناس ارتوپد فنی بستگی دارد که در صورت نیاز، کارشناس بریس KAFO را به کفش ارتوپدی متصل می‌کند تا حمایت و اصلاح مورد نیاز را با توجه به ویژگی‌های کفش و استقامت آن برای بیمار فراهم کند.

ساخت بریس بلند KAFO

فرایند ساخت بریس‌های KAFO برای هر بیمار به صورت اختصاصی صورت می‌گیرد و شامل مراحل زیر می‌شود:

ارزیابی

کارشناس ارتوپد فنی، با معاینه بیمار، نیازهای او را به طور دقیق مشخص می‌کند. این ارزیابی شامل بررسی نوع و شدت ناتوانی، قدرت عضلانی، الگوی راه رفتن، و نیازهای فعالیتی بیمار می‌شود.

نکته: در صورت وجود زخم باز در اندام تحتانی یا عفونت‌های پوستی باید تا رفع آنها صبر کرده و پس از آن برای قالب‌گیری مراجعه نمایید.

قالب‌گیری

پس از ارزیابی، از اندام تحتانی بیمار قالب‌گیری می‌شود تا بقیه پروسه ساخت بر اساس قالب گرفته شده از بیمار ادامه یابد.

طراحی

پس از قالب‌گیری، کارشناس ارتوپد فنی با توجه به نیازها و شرایط بیمار، بریس را طراحی، اصلاح و مواد مورد نیاز را انتخاب می‌کند.

ساخت بریس

بر اساس قالب گرفته شده، بریس KAFO در مراحل نسبتاً زیادی ساخته می‌شود. مواد مختلفی برای ساخت بریس KAFO به کار می‌روند، از جمله ترموپلاستیک، فلز و در صورت نیاز مواردی همچون مفصل، دراپ لاک، تسمه، پد زانو، چرم و غیره نیز به کار می‌رود.

زمان ساخت

زمان ساخت بریس به کلینیک ارتوپدی فنی که مراجعه کردید بستگی دارد که در کلینیک پیکره سعی کرده‌ایم با توجه به شناخت مشکلات فرد در کمترین زمان ممکن پروسه ساخت بریس KAFO را در کمتر از ۳ هفته انجام دهیم.

سوالات متداول

چه تفاوتی بین بریس KAFO و AFO وجود دارد؟

بریس KAFO از ران تا مچ پا را می‌پوشاند، در حالی که بریس AFO فقط مچ پا و کف پا را می‌پوشاند.

آیا می‌توان از بریس KAFO در حمام یا استخر استفاده کرد؟

خیر، بریس‌های KAFO ضد آب نیستند و استفاده از آنها در حمام یا استخر می‌تواند به آنها آسیب برساند.

هزینه بریس KAFO چقدر است؟

هزینه بریس KAFO به نوع و مدل آن، مواد به کار رفته در آن و محل ساخت آن بستگی دارد، برای اطلاع از هزینه دقیق با کلینیک پیکره در تماس باشید.

آیا می‌توان بریس KAFO را بدون نسخه پزشک تهیه کرد؟

خیر، بریس KAFO باید توسط متخصص ارتوپد تجویز شود.

مدت زمان استفاده از KAFO چقدر است؟

بعد از تجویز KAFO، متخصص ارتوپد شما برنامه‌ی پوشیدن مناسبی را به شما توضیح می‌دهد ولی به طور کلی توصیه می‌شود که استفاده از KAFO را با دوره‌های تقریباً ۳۰ دقیقه‌ای شروع کنید و این زمان را هر روز افزایش دهید تا به میزان مورد نظر پزشک خود برسید.

چه چیزی زیر KAFO بپوشیم؟

برای کاهش احتمال تحریک پوستی و افزایش راحتی، حتماً زیر KAFO از جوراب شلواری یا جوراب نخی بلند استفاده کنید و در هنگام استفاده، مطمئن شوید که کفش تا جایی که برایتان راحت است، سفت بسته شده باشد.

آیا می توان با بریس KAFO رانندگی کرد؟

رانندگی با KAFO، به خصوص اگر روی پای راست شما باشد، ممکن است چالش برانگیز و حتی خطرناک باشد و توصیه می‌شود تا حد امکان از انجام این کار خودداری کنید.

ساخت بریس KAFO در مشهد

کلینیک ارتوپدی فنی پیکره در مشهد با سال‌ها تجربه در ساخت و ارائه انواع بریس ارتوپدی‌ به خصوص بریس KAFO، با ارائه بهترین خدمات و مشاوره رایگان به شما کمک می‌کند تا به سلامتی خود بازگردید. کارشناسان مجرب ما با بررسی دقیق شرایط شما، بهترین نوع بریس KAFO را با استفاده از مواد باکیفیت و تکنولوژی روز دنیا برای شما طراحی کرده و در سریع‌ترین زمان آن را برای شما آماده می‌کنند.

آدرس کلینیک پیکره

پای ضربدری که به آن زانوی ضربدری یا ژنووالگوم (Genu Valgum) هم می‌گویند، عارضه‌ای است که در آن زانوها به سمت داخل خم می‌شوند و در هنگام ایستادن، زانوها به یکدیگر نزدیک شده ولی قوزک پاها از یکدیگر فاصله دارند. در این عارضه، استخوان ران و ساق پا به سمت داخل انحراف پیدا می‌کنند.

این عارضه در کودکان شایع‌تر است و در بین سنین ۲ تا ۵ سال جزئی از فرایند رشد طبیعی بوده و با افزایش سن به طور طبیعی رفع می‌شود به‌طوری‌ که تا سن ۷-۸ سالگی، بیشتر کودکان از این مشکل خلاص می‌شوند.  با این حال، در برخی موارد، پای ضربدری در بزرگسالان نیز ادامه می‌یابد و می‌تواند باعث درد و مشکلات مفصلی شود که باید اقدامات لازم جهت درمان و جلوگیری از پیشرفت این عارضه باید انجام گیرد.

دلایل و عوامل ایجاد پای ضربدری

دلایل مختلفی می‌توانند باعث ایجاد زانوی ضربدری یا پای ضربدری شوند که برای اقدام به درمان این موارد در نظر گرفته می‌شوند، بعضی از این علل عبارت‌اند از:

• رشد طبیعی: یکی از انواع پای ضربدری، نوع فیزیولوژیک آن بوده که این نوع بسیار رایج است و در در کودکان نوپا و خردسالان به دلیل رشد طبیعی استخوان‌ها رخ می‌دهد. این نوع پای ضربدری معمولاً تا سن ۸ سالگی به طور طبیعی رفع می شود.
• عوامل ژنتیکی: وجود سابقه خانوادگی می‌تواند به افزایش احتمال بروز این مشکل در فرزندان منجر شود.
• کمبود ویتامین D و کلسیم: نقص در مصرف ویتامین D و کلسیم می‌تواند به نرمی استخوان و اختلالات رشدی منجر شده و زانوی ضربدری را ایجاد کند.
• بیماری‌های استخوانی: بیماری‌هایی مانند راشیتیسم، استئومالاسی و بیماری‌های دیگری که به نرمی استخوان‌ها یا بدشکلی استخوان‌ها منجر می‌شوند، می‌توانند باعث ایجاد زانوی ضربدری شوند.
• ناهنجاری‌های مادرزادی: برخی ناهنجاری‌های مادرزادی، مانند دیسپلازی استخوانی، می‌توانند باعث ایجاد پای ضربدری شوند.
• آسیب‌های تروماتیک: آسیب‌هایی مانند شکستگی‌ها یا دررفتگی‌های استخوانی در استخوان‌های ران، ساق پا یا ناحیه پروگزیمال تیبیا (قسمت بالایی استخوان ساق پا) می‌توانند به شکل پای ضربدری منجر شوند.
• اضافه وزن: وجود اضافه وزن ممکن است فشار زیادی بر روی استخوان‌ها و مفاصل پا ایجاد کرده و زانوی ضربدری را تشدید کند. (۷۱ درصد از کودکان مبتلا به پای ضربدری دچار اضافه وزن هستند)
• عوامل محیطی: عواملی مانند استفاده از کفش‌های نامناسب یا زمین‌های نرم و ناصاف می‌توانند به وضعیت پای ضربدری کمک کنند یا آن را تشدید کنند.
• کف پای صاف: صافی کف پا ممکن است با افزایش فشار بر زانوها و تغییر در تراز استخوان‌ها، به وجود پای ضربدری منجر شود. اما همه کسانی که کف پای صاف دارند دچار پای ضربدری نمی‌شوند، زیرا فاکتورهای دیگری نیز در ایجاد آن نقش دارند.

این موارد توسط دکتر ارتوپد یا کارشناس ارتوپد فنی در نظر گرفته می‌شود.

دریافت وقت آنلاین از کلینیک پیکره مشهد

علائم و نشانه‌های ظاهری پای ضربدری

بعضی از علائم و نشانه‌های پای ضربدری عبارت‌اند از:

• عدم تماس پاها با یکدیگر: این مورد یکی از بارزترین نشانه‌ها است که در زمان ایستادن زانوها را به یکدیگر چسبانده اگر فاصله مچ پاها از هم بیشتر از ۸ سانتی‌متر باشد، می‌توان آن را به عنوان یکی ازنشانه‌های پای ضربدری در نظر گرفت.
• درد: درد در مناطق مختلف بدن ممکن است نشانه‌ای از پای ضربدری باشد. این دردها می‌توانند شامل درد در زانو، لگن، پا و مچ پا باشند. درد در زانو و لگن به ویژه می‌توانند نشانگر مشکلات پای ضربدری باشند، زیرا این مناطق در فرایند حرکت بدن نقش مهمی دارند. همچنین، درد در پا و مچ پا، به ویژه در طول فعالیت‌های روزانه و ورزش، ممکن است به این مشکل اشاره کنند، زیرا این مناطق در تحمل وزن بدن اهمیت دارند و در موقعیتی حساس هستند.
• علائم در هنگام راه رفتن و ورزش: لنگی در هنگام راه رفتن، کاهش دامنه حرکتی در لگن و خستگی زودرس  نیز می‌توانند نشانه‌هایی از مشکلات پای ضربدری باشد.
• علائم خاص در کودکان و بزرگسالان: در کودکان: افتادن مکرر، راه رفتن با پنجه پا، عدم تمایل به فعالیت‌های ورزشی از جمله نشانه‌هایی هستند که در کودکان ممکن است به پای ضربدری اشاره کنند.
• در بزرگسالان: درد در زانو، لگن، پا یا مچ پا، سفتی مفاصل، و مشکلات در راه رفتن یا دویدن نشانه‌هایی هستند که در بزرگسالان باید توجه داشت.
• برخی دیگر از نشانه‌های پای ضربدری: زانوها به سمت داخل خم می‌شوند و عضلات ران و ساق پا ضعیف می‌شوند که می‌تواند باعث مشکلات تعادلی و درد در هنگام فعالیت‌های ورزشی شود. در ضمن، ساییدگی قسمت داخلی کفش، کوتاهی قد فرد، چرخش ساق پا به سمت خارج و عدم تقارن در طول پاها نیز ممکن است به عنوان علائم و نشانه‌هایی از پای ضربدری در نظر گرفته شوند.

نکته: همه افراد مبتلا به پای ضربدری، تمام این علائم را تجربه نمی‌کنند و شدت علائم می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.

نحوه تشخیص پای ضربدری

تشخیص پای ضربدری توسط پزشک ارتوپد انجام می‌شود که ابتدا پزشک به علائم و شکل پاها، زانوها، لگن، بررسی تقارن زانوها، هم ترازی ساق پاها، معاینه کف پای بیمار، تصاویر رادیوگرافی، بررسی سوابق سلامت خانوادگی و فردی بیمار به منظور امکان وجود بیماری زمینه ای، به تشخیص عارضه می پردازد.

دکتر ممکن است از شما بخواهد زانوها را خم و راست کنید یا راه بروید تا ببیند آیا مشکلاتی در حرکت زانوها وجود دارد یا خیر. معاینه فیزیکی شامل بررسی نحوه ایستادن و راه رفتن فرد نیز می‌شود و در اینجا اختلاف طول پاها، زاویه قرارگیری زانوها و ساییدگی غیریکنواخت کف کفش‌ها ارزیابی می‌شود.

تصویربرداری نیز می‌تواند در تشخیص پای ضربدری کمک کننده باشد. برای مثال، اشعه ایکس می‌تواند تصاویری از استخوان‌های پا را ارائه دهد و به پزشک در تشخیص ناهنجاری‌های استخوانی که می‌تواند باعث زانوی ضربدری شود، کمک کند. همچنین، ام آر آی می‌تواند تصاویری از استخوان‌ها، عضلات، رباط‌ها و تاندون‌های پا را ارائه دهد و در تشخیص مشکلات مفصل زانو که می‌تواند باعث زانوی ضربدری شود، مفید باشد.

در نهایت، تشخیص عمدتاً بر اساس معاینه فیزیکی و مشاهده راه رفتن و تراز زانو انجام می‌شود و در همه موارد نیاز به تصویربرداری نیست.

روش های درمان پای ضربدری

روش‌های مختلفی برای درمان پای ضربدری وجود دارد که به سن، شدت پای ضربدری و علت آن بستگی دارد (زیر ۱۵ درجه یا بیش از ۱۵ درجه)، از جمله روش های درمان شامل:

تمرینات ورزشی و فیزیوتراپی:

تمرینات ورزشی و فیزیوتراپی ابزارهای اساسی در درمان پای ضربدری هستند. تمرینات ورزشی، از جمله حرکات کششی و تقویتی، به تقویت عضلات پا و بهبود ثبات زانوها کمک می‌کنند. با مشورت پزشک یا فیزیوتراپیست، تمرینات مناسبی برای هر فرد تعیین می‌شود که باعث بهبود انعطاف پذیری و دامنه حرکتی زانوها می‌شوند. این تمرینات، همچنین، به بهبود تراز و ثبات زانوها کمک کرده و علائم پای ضربدری را کاهش می‌دهند. فیزیوتراپی نیز با آموزش تمرینات ورزشی مناسب و انجام صحیح آنها، در بهبود وضعیت عضلات و حرکت زانوها تأثیرگذار است. این روش‌ها به طور مداوم تطبیق داده می‌شوند و با پیشرفت، میزان سختی و تنوع تمرینات افزایش می‌یابد.

کاهش وزن:

کاهش وزن از دیگر روش‌های مؤثر در درمان ژنووالگوم است. اضافه وزن می‌تواند فشار زیادی بر زانوها و پاها وارد کند و باعث تشدید علائم پای ضربدری شود. با کاهش وزن، فشار روی زانوها کاهش می‌یابد و علائم پای ضربدری کاهش می‌یابند. پزشک می‌تواند برنامه‌ای کاهش وزن مناسب بر اساس وضعیت فرد تدوین کرده و به او راهنمایی کند. ترکیب رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم می‌تواند در کاهش وزن و بهبود علائم پای ضربدری مؤثر باشد.

کفی اختصاصی و کفش ارتوپدی:

استفاده از کفی‌های اختصاصی و کفش‌های ارتوپدی نقش مهمی در بهبود وضعیت پای ضربدری دارند. کفی اختصاصی با اسکن از کف پا به صورت اختصاصی برای فرد با توجه به شکل پا و قوس کف پا طراحی و ساخته می‌شود.

کفش ارتوپدی با توجه به ویژگی، جنس و طراحی آن به صاف نگه داشتن پاها، اصلاح نحوه راه رفتن و کاهش فشار بر روی زانوها باعث جلوگیری از خم شدن زانوها به داخل و در نهایت کاهش فشار روی زانوها کمک می‌کند. استفاده هم‌زمان از کفش و کفی برای تراز کردن زانوها و کاهش فشار بر روی آنها تأثیر زیادی دارد.

در صورتی که سن فرد از درمان گذشته باشد این روش از بدتر شدن و درد در آینده جلوگیری می‌نماید. اگر کوتاهی در یک پا نیز وجود داشته باشد، با استفاده از کفی و کفش ارتوپدی، این مشکل نیز قابل رفع است.

زانو بند، بریس یا ارتوز:

استفاده از زانو بند، بریس پای ضربدری یا ارتوز می‌تواند در درمان پای ضربدری مؤثر باشد. این ابزارها به حمایت از زانوها و کاهش درد آنها کمک می‌کنند. انتخاب بهترین نوع زانو بند یا ارتوز بستگی به نیازهای فرد دارد و می‌تواند توسط پزشک ارتوپد تجویز شود. استفاده مداوم از این ابزارها می‌تواند در بهبود ثبات و تراز زانوها مؤثر باشد و علائم ژنووالگوم را تسکین دهد.

در صورتی که تغییرشکل در مفصل رخ داده باشد و رباط های ناحیه زانو هنوز حالت انعطاف پذیری خود را حفظ کرده باشند، استفاده از ارتوز می تواند در درمان عارضه موثر واقع شود.

بریس های یک طرفه مفصل دار با اعمال نیروی مناسب در جهت اصلاح بدشکلی زانو، به بازگرداندن مفصل در راستای آناتومیکی خود کمک می کند. برای کودکان این بریس ها اغلب به همراه کفش ارتوپدی تجویز می شود چرا که به طور معمول عارضه در ناحیه پا و کف پا نیز ایجاد اختلال نموده و یا کف پای صاف منجر به ایجاد زانوی ضربدری شده است. در هر دو صورت، روند اصلاح و درمان عارضه برای کل ناحیه زانو و مچ پا طی می شود.

تصاویر زیر مربوط یکی از مراجعین کلینیک پیکره می باشد که  به دلیل عارضه پای ضربدری، استفاده از بریس پای ضربدری به همراه کفش ارتوپدی تجویز شده بود.

جراحی:

در صورت عدم درمان پای ضربدری در زمان مناسب و همچنین مواردی که پای ضربدری بسیار شدید(افزایش زاویه انحراف زانو به میزان زیاد )و پیشرفته‌ باشد جراحی می‌تواند یک گزینه درمانی باشد، اگر ورزش، فیزیوتراپی و کاهش وزن نتیجه مطلوبی نداشته باشند. برای کودکان، جراحی هدایت رشد و استئوتومی به کار می‌رود که باعث تراز و استحکام زانو می‌شود. در بزرگسالان، استئوتومی و جراحی تعویض مفصل زانو می‌تواند لازم باشد. این جراحی‌ها به عنوان آخرین گزینه در نظر گرفته می‌شوند و نیازمند بررسی دقیق از سوی پزشک ارتوپد است.

داروها و مکمل‌ها:

درمان پای ضربدری شامل استفاده از داروها و مکمل‌ها نیز می‌شود، مخصوصاً اگر بیماری خاصی باعث پای ضربدری شده باشد. برای مثال، اگر کمبود ویتامین D و کلسیم مشکل باشد، پزشک ممکن است مکمل‌های مربوطه را تجویز کند. این داروها و مکمل‌ها ممکن است به‌عنوان بخشی از برنامه درمانی استفاده شوند و به تقویت ساختار استخوان و عضلات کمک کنند.

عوارض عدم درمان پای ضربدری

عدم درمان پای ضربدری می‌تواند عوارض زیر را به دنبال داشته باشد:

• آرتروز زانو: فشار اضافی بر روی زانوها می‌تواند منجر به آرتروز زانو شود.
• درد مزمن: درد زانو می‌تواند مزمن شود و در فعالیت‌های روزمره تداخل ایجاد کند.
• مشکلات راه رفتن: مشکل در راه رفتن می‌تواند تعادل و تحرک فرد را تحت تأثیر قرار دهد.
• کاهش اعتماد به نفس: ظاهر غیرطبیعی پاها می‌تواند باعث کاهش اعتماد به نفس فرد شود.

نکاتی برای پیشگیری از پای ضربدری

هیچ راه قطعی برای پیشگیری از پای ضربدری وجود ندارد، اما برخی از اقدامات می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به این عارضه کمک کنند، از جمله:

• حفظ وزن سالم: اضافه وزن می‌تواند فشار اضافی بر روی زانوها وارد کند و خطر ابتلا به پای ضربدری را افزایش دهد.
• تقویت عضلات: تقویت عضلات اطراف زانوها می‌تواند به ثبات آنها کمک کند و خطر ابتلا به پای ضربدری را کاهش دهد.
• استفاده از کفش مناسب: استفاده از کفش‌های مناسب و طبی می‌تواند به تراز کردن پاها و کاهش فشار بر روی زانوها کمک کند.

سوالات متداول

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر متوجه علائم پای ضربدری در خود یا فرزندتان شدید، باید هرچه سریع‌تر به پزشک ارتوپد مراجعه کنید زیرا در سنین پایین‌تر احتمال موفقیت بیشتر است.

درمان پای ضربدری چقدر طول می کشد؟

مدت زمان درمان پای ضربدری به شدت عارضه و روش درمان بستگی دارد و در بعضی روش‌ها پروسه درمان دائم تکرار می‌شود.

آیا می توان با پای ضربدری ورزش کرد؟

بله، می‌توان با پای ضربدری ورزش کرد، اما باید با احتیاط انجام شود.

بهترین روش درمان پای ضربدری چیست؟

بهترین روش درمان پای ضربدری به شدت عارضه و شرایط فرد بستگی دارد و با معاینه فیزیکی مشخص می‌شود.

درمان زانوی ضربدری در مشهد

آیا شما یا فرزندتان با پای ضربدری مواجه هستید؟ به کلینیک پیکره ما مراجعه کنید تا از آخرین روش‌های درمانی برای پای ضربدری استفاده کنید.

در کلینیک پیکره، ما به عنوان یک مرکز ارتوپدی فنی، خدمات و درمان‌های اختصاصی برای افراد مبتلا به عارضه زانوی ضربدری ارائه می‌دهیم. تیم ما از کارشناسان ارتز و پروتز استفاده می‌کند تا به شما کمک کند وضعیت خود را بهبود بخشیده و به سلامتی و کیفیت زندگی بهتری دست پیدا کنید.

آدرس کلینیک پیکره

AFO به معنای “Ankle Foot Orthosis” یا به عبارت دیگر “بریس AFO” است و این ارتز تخصصی از کف پا تا زیر زانو قرار می‌گیرد. انواع گوناگونی از AFO بر اساس دلایل مختلفی ساخته می‌شوند و توسط افرادی که با مشکلاتی مانند افتادگی پا، فلج مغزی، مولتیپل اسکلروزیس، فلج اطفال، آرتروز، دیابت، سکته مغزی و دیگر مشکلاتی که نیاز به کمک برای ثبات و کنترل حرکت مچ پا و پا دارند، استفاده می‌شوند. این وسایل با توجه به نیازهای خاص هر فرد ساخته می‌شوند و انواع مختلفی از آنها بر اساس نیازهای پزشکی، بیومکانیکی و محیطی فرد طراحی می‌شوند، برای مواردی مانند آرتریت مچ پا، درد مچ پا و ضعف پا به کار می‌روند.

کاربرد و مزایای بریس AFO

بریس AFO یک وسیله پزشکی مهم است که برای افرادی که با مشکلاتی مانند کوتاهی، شکستگی، اسپاسم و فلج مغزی مواجه هستند، توصیه می‌شود. این بریس توانایی‌های بسیاری دارد که می‌تواند به بهبود وضعیت افراد کمک کند. از مزایا و کاربردهای اصلی بریس AFO می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. حمایت و پشتیبانی: بریس AFO می‌تواند به افراد کمک کند تا حمایت و پشتیبانی لازم برای پا و مچ پا خود را داشته باشند.
2. اصلاح و بهبود زانو: با فشار مناسب بر روی پا و مچ پا، بریس AFO می‌تواند به بهبود زانو کمک کند و استقامت و استحکام عضلات را تقویت کند.
3. کاهش درد و ناراحتی: استفاده از بریس AFO می‌تواند فشار ناشی روی عضلات را کاهش داده و در نتیجه، درد و ناراحتی را کاهش دهد.
4. افزایش تعادل: با ایجاد پشتیبانی و استحکام در مناطق مورد نیاز، بریس AFO می‌تواند به افراد کمک کند تا تعادل خود را بهبود بخشند و خطر احتمال افتادن در پیاده روی روزمره را کاهش دهند.

دریافت وقت آنلاین از کلینیک پیکره مشهد

اما با وجود این مزایا، برخی محدودیت‌ها نیز وجود دارد که ممکن است افراد را از استفاده بهینه از بریس AFO باز دارد. به عنوان مثال، ممکن است این بریس محدودیت‌هایی مانند مشکلات در حرکت، عدم احساس راحتی در اوایل و محدودیت در انجام فعالیت‌های روزمره ایجاد کند. به همین دلیل، انتخاب و استفاده از بریس AFO باید با توجه به نیازها و شرایط خاص هر فرد صورت گیرد و از طریق مشورت با پزشک و متخصص ارتوپدی انجام شود.

انواع بریس AFO

ارتز AFO drop foot

طراحی بریس ساده با وزن سبک که از خم شدن کف پا (افتادن) جلوگیری می کند تا امکان چرخش صاف پا بدون گیر کردن انگشت پا روی زمین فراهم شود.

• ساخته شده از پلاستیک پلی پروپیلن یا فیبر کربن
• برای افتادگی پا به دلیل ام اس، فلج اطفال یا آسیب های عصبی توصیه می شود.
• این نوع برای افرادی که مچ پای ثابتی از لحاظ جانبی دارند خوب است

ارتز AFO مفصل دار

ارتزهای مچ پا مفصل دار، بریس هایی هستند که برای کنترل خم شدن کف پا یا پاشنه پا (حرکات بالا یا پایین پا) و حرکات اینورژن/اورژن (حرکات افتادن به داخل یا بیرون) استفاده می شوند. ارتز مچ پای مفصل دار می تواند از جنس پلاستیک، فلز یا فیبر کربن باشد.

• انواع زیادی از بریس مچ پا مفصل دار وجود دارد.
• انتخاب مفصل براساس نیازها، وزن فرد، و سطح فعالیت انجام می‌شود
• این بریس برای افتادگی پا با سکته مغزی (CVA) یا فلج مغزی توصیه می شود و در زمان آرتریت یا درد در ناحیه پا برای محدود کردن حرکت مچ پا استفاده می شود.
• کنترل حرکات افتادن به سمت چپ و راست و حرکات بالا و پایین
• می توان از آن برای کمک به کنترل حرکت زانو، مانند اکستنشن زانو استفاده کرد

ارتز AFO rigid  یا solid AFO

بریس AFO سخت برای کمک به بی حرکت کردن مچ پا برای افرادی که درد یا ناپایداری پا و مچ پا دارند استفاده می شود. طراحی سفت و سخت برای جلوگیری از حرکت بیش از حد که ممکن است منجر به ناپایداری یا درد شود، استفاده می شود.

• ثبات برای مچ پا و پا
• برای افرادی که عوارض ناشی از آسیب، آرتریت یا بی ثباتی شدید مچ پا دارند توصیه می شود.

بریس crow boot (crow walker)

این بریس سفارشی ساخته شده و از نوع بسیار تخصصی AFO است که برای بی حرکت کردن پا، مچ پا و تخلیه (برداشتن) فشار طراحی شده است.

• بدون نیاز به کفش است.
• کفی در این بریس به صورت پیشرفته ساخته شده و باعث راحتی حرکت یا الگوی راه رفتن می‌شود
  • برای افرادی که دارای عوارض دیابت مانند زخم پای دیابتی (DFU) یا مفصل شارکو هستند توصیه می‌شود.
• جای گچ گرفتن را می گیرد و برای تغییر پانسمان و بررسی پوست قابل برداشتن است.

ارتز سیلیکونی مچ پا (SAFO)

SAFO طرحی است که برای افرادی که دچار فلج پا هستند استفاده می شود. این مدل برای ساخت خیلی متداول نبوده ولی برای اطلاعات بیشتر در لیست آورده شده است.

• با کفش یا بدون کفش پوشیده شده است
• کنترل عالی خم شدن کف پا (دراپ فوت)
• برای بیماری شارکو، اسکلروز چندگانه، فلج اطفال، سکته مغزی و آسیب نخاعی توصیه می شود

دلایل استفاده از بریس AFO

اگر از بریس AFO استفاده نشود، افراد ممکن است با مشکلات زیادی مواجه شوند. برخی از این مشکلات شامل موارد زیر می‌شود:

1. افزایش خطرات افتادن: بدون استفاده از بریس AFO، افرادی که با مشکلاتی مانند فلج مغزی یا اسپاسم مواجه هستند، ممکن است دچار ناتوانی در تعادل و حرکت شوند که موجب افزایش خطرات افتادن و صدمات جدی می‌شود.
2. تشدید درد و ناراحتی: عدم استفاده از بریس AFO می‌تواند منجر به شکل گیری و عدم ثبات عضلات و استخوان‌ها شود که در نتیجه، باعث تشدید درد و ناراحتی می‌شود.
3. کاهش قابلیت حرکت: عدم استفاده از بریس AFO ممکن است منجر به کاهش قابلیت حرکت و استقامت فرد شود که می‌تواند به تدریج باعث محدودیت فعالیت‌های روزمره و کیفیت زندگی شود.
4. تغییرات بنیادی: برخی افراد ممکن است بدون استفاده از بریس AFO به تغییرات بنیادی مانند تغییر در قوس پا و فرم بدن، بیشتر در معرض آسیب قرار بگیرند.

به طور کلی، عدم استفاده از بریس AFO می‌تواند منجر به مشکلات جدی در عملکرد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به مشکلات پا و مچ پا شود.

طراحی و ساخت بریس AFO توسط کلینیک ارتوپدی فنی پیکره

برای طراحی و ساخت بریس AFO، ابتدا معمولاً قالب‌گیری از پا و مچ پا فرد مورد نظر انجام می‌شود. سپس بر اساس این قالب، بریس AFO طراحی و ساخته می‌شود، که اغلب از جنس ترموپلاستیک است.

هنگام تحویل بریس AFO، در کلینیک ارتوپدی فنی پیکره افراد به طور کامل آموزش داده می‌شوند که چگونه از آن استفاده کنند و چگونه به درستی پوشیده شود تا گردش خون را تحت تأثیر قرار ندهد و مشکلاتی مانند قرمزی، خستگی، زخم و مشکلات پوستی ایجاد نشود.

برای نگهداری از بریس AFO، معمولاً توصیه می‌شود:

1. پا و مچ پا را قبل از قرار دادن بریس کاملاً خشک و تمیز کنید.
2. برای تمیزی و نگهداری بریس از آب گرم و صابون استفاده کنید.
3. بعد از استفاده، بریس را به دقت از پا خود بردارید و در محیط خشک و تمیز نگه دارید.
4. هنگام نگهداری، از قرار دادن بریس در معرض حرارت شدید یا نور مستقیم آفتاب خودداری کنید.
5. در صورتی که مشکلی در بریس مشاهده می‌کنید، به کارشناس ارتز و پروتز مراجعه کنید تا تعمیرات لازم انجام شود و مشکلات رفع شوند.

اطمینان از استفاده صحیح و نگهداری مناسب از بریس AFO می‌تواند کمک زیادی به بیمار در پروسه درمان کند.

ممکن است در حین معاینات توسط متخصص ارتوپد متوجه این شوید که مشکل دراپ فوت دارید و در صورتی که کارشناس ارتوپد فنی تشخیص دهد می توانید از بریس دراپ فوت آماده برای درمان استفاده نمایید.

AFO شما به گونه ای طراحی شده است که با شکل پا و مچ پا مطابقت داشته باشد و ممکن است به دلیل قرار گرفتن مجدد اندام تحتانی و توزیع مجدد فشار، احساس عجیبی در ناحیه مچ پا شود.

مدت زمان پوشیدن بریس AFO و نکات مورد توجه

برای استفاده از بریس AFO بهتر است ابتدا یک دکتر ارتوپد فرد را بررسی کرده و بریس برای فرد تجویز کند. این دکتر می‌تواند مدت زمان مورد نیاز برای استفاده از بریس را تعیین کند، همچنین تعیین کند که در چه زمان‌هایی و برای چه مدت‌هایی در روز باید از بریس استفاده شود.

همچنین، دکتر ممکن است به فرد توصیه کند که در کنار استفاده از بریس AFO، حرکات اصلاحی یا جلسات فیزیوتراپی نیز انجام دهد. این اقدامات می‌تواند عملکرد و کیفیت زندگی فرد را بهبود بخشیده و از مشکلات مرتبط با استفاده از بریس جلوگیری کند.

بنابراین، همواره مهم است که هر گونه تغییر یا تنظیم در استفاده از بریس AFO توسط دکتر ارتوپد مشخص شده و توسط کارشناس ارتز و پروتز اعمال شود.

راهنمایی‌های دکتر را به دقت رعایت کنید تا بهبود و درمان موثرتری را تجربه کنید.

پروسه استفاده از بریس

وقتی برای اولین بار AFO خود را استفاده کنید، بهتر است آن را به تدریج بپوشید تا به آن عادت کنید و پوستتان به تدریج برای فشارهایی که بریس ایجاد می‌کند مقاومت بیشتری ایجاد کند. در چند هفته اول، پوست خود را به طور منظم چک کنید، زیرا ممکن است تا زمانی که به پوشیدن AFO عادت نکرده‌اید، درد عضلانی کمی را تجربه کنید.

شروع کار را به آرامی انجام دهید، در روز اول فقط حداکثر یک ساعت با فعالیت‌های کم تا متوسط AFO خود را بپوشید. زمان پوشیدن را هر روز ۳۰ دقیقه به یک ساعت افزایش دهید تا زمانی که به زمان مورد نظر دکتر ارتوپد برسید.در این دوره، سطح فعالیت خود مرحله ای افزایش دهید.

اگر هر گونه درد یا ناراحتی را تجربه کردید، حداقل دو تا چهار ساعت AFO را از پا خود بردارید و سپس دوباره امتحان کنید. اگر درد ادامه داشت، استفاده از AFO را متوقف کرده و به مرکز ارتوپدی فنی خود مراجعه کنید.

وقتی که به طور مداوم AFO خود را هر روز بپوشید، به بزرگ‌ترین مزایای طولانی‌مدت دست خواهید یافت.

سوالات متداول

AFO چگونه کار می‌کند؟

Ankle Foot Orthosis با کنترل حرکت مچ پا و پا، به ثبات و پشتیبانی آن ها کمک می‌کند. این کار می‌تواند به کاهش درد، بهبود عملکرد و جلوگیری از آسیب های بیشتر کمک کند.

AFO چقدر طول می‌کشد تا ساخته شود؟

ساخت Ankle Foot Orthosis به دلیل ساخت اختصاصی آن معمولاً چند هفته طول می‌کشد.

AFO چقدر هزینه دارد؟

هزینه Ankle Foot Orthosis به نوع آن، مواد سازنده آن بستگی دارد. شما می توانید با مراجعه حضوری به کلینیک پیکره پس از معاینه توسط کارشناس ارتز و پروتز از هزینه دقیق آن مطلع شوید.

AFO چگونه تجویز می‌شود؟

Ankle Foot Orthosis توسط یک متخصص ارتوپد، جراح پا یا فیزیوتراپیست تجویز می‌شود. متخصص پزشکی با معاینه شما و بررسی نیازهایتان، نوع AFO مناسب را برای شما تجویز می‌کند تا با مراجعه به مرکز ارتوپدی فنی مراحل ساخت آن را شروع کنید.

بریس AFO در کلینیک ارتوپدی فنی پیکره

برای ساخت بریس AFO در مشهد می توانید زیر نظر کلینیک ارتوپدی فنی پیکره بریس اختصاصی خود را دریافت کنید، بریس AFO یک وسیله پزشکی مهم برای افرادی است که با مشکلات مختلفی مانند فلج مغزی، شکستگی، یا اسپاسم روبرو هستند. استفاده از این بریس نیازمند رعایت راهنمایی‌های ارتوتیست و فیزیوتراپیست است. به طور کلی عادت کردن به بریس AFO ، تدریجی بوده و افزایش زمان پوشیدن آن و انجام حرکات اصلاحی می‌تواند به بهبود وضعیت و راحتی فرد کمک کند. با رعایت مراقبت مناسب، از مزایای بریس AFO می‌توان بهره‌مند شد و به بهبود عملکرد و کیفیت زندگی دست یافت.

آدرس کلینیک پیکره

شکستگی استخوان بازو، به‌عنوان یکی از شایع‌ترین حوادث ارتوپدیک، ممکن است به دلیل مجموعه‌ای از عوامل، از جمله آسیب‌های ورزشی، تصادفات رانندگی یا حوادث خانگی رخ دهد. درمان این نوع شکستگی‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا می‌تواند تأثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد. اصلاح و درمان صحیح این نوع شکستگی‌ها از مواردی است که نیازمند دقت و تخصص ارتوپدی بالا است.

در این مقاله در سایت کلینیک ارتوپدی فنی پیکره، به بررسی دلیل استفاده از بریس سارمینتو، ساخت بریس سارمینتو یا ارتز سارمینتو، (شکستگی در سوم میانی استخوان بازو که بین شانه و آرنج واقع می‌شود)، مزایا و معایب بریس سارمینتو و مراحل ساخت آن خواهیم پرداخت.

نکته بسیار مهم: برای ساخت بریس سارمینتو باید ابتدا به دکتر ارتوپد مراجعه نمایید و با نسخه پزشک ارتوپد به مرکز ارتوپدی فنی مراجعه نمایید. برای یافتن دکتر مناسب می‌توانید از لیست بهترین دکتر ارتوپد در مشهد استفاده نمایید.

دریافت وقت آنلاین از کلینیک پیکره مشهد

مواقعی که استفاده از ارتز سارمینتو اولویت دارد

استفاده از ارتز سارمینتو در برخی مواقع اولویت بیشتری نسبت به گچ‌های سنتی دارد، به‌خصوص زمانی که شرایط خاصی وجود دارد که نیاز به یک راهکار مناسب و کارآمدتر در درمان شکستگی بازو مطرح است. در ادامه، مواقعی که استفاده از ارتز سارمینتو اولویت دارد را بررسی خواهیم کرد:

پس از جراحی

پس از اجرای جراحی بر روی بازو، زمانی که نیاز به حمایت دقیق از قسمت شکسته و تنظیم دقیق درجه زاویه مفاصل وجود دارد، استفاده از ارتز سارمینتو اولویت دارد. این ارتز امکان اعمال فشار دقیق و پشتیبانی مناسب را برای بهبودی سریع‌تر و کارآمدتر فراهم می‌کند.

زمانی که گچ گیری مناسب نمی‌شود

در برخی از مواقع، استفاده از گچ گیری به دلیل مشکلاتی نظیر جذب رطوبت، سنگینی، و محدودیت حرکت‌های بیمار و یا با توجه به محل شکستگی گچ‌گیری بسیار سخت باشد ممکن است مناسب نباشد. ارتز سارمینتو با ویژگی‌هایی همچون سبکی، انعطاف‌پذیری، و تنظیم دقیق، جایگزین مناسبی برای گچ در این مواقع است.

زمانی که نیاز به حرکت محدود و کنترل شده وجود دارد

اگر بیمار نیاز به حرکت محدود و کنترل شده در طول فرایند بهبودی دارد، ارتز سارمینتو به‌عنوان یک گزینه مناسب واکنش نشان می‌دهد. این ارتز به بیمار این امکان را می‌دهد تا با حداکثر کارایی حرکت کند، در حالی که همچنان حمایت لازم را از شکستگی ایجاد می‌کند.

زمانی که حفظ زاویه مفاصل اهمیت دارد

در بعضی از شکستگی‌ها، حفظ زاویه مفاصل بسیار حیاتی است. ارتز سارمینتو با قابلیت تنظیم دقیق زاویه‌های مفاصل، به بهبودی سریع‌تر و بازگشت به حالت عادی کمک می‌کند.

به طور کلی استفاده از ارتز سارمینتو در مواقعی که نیاز به تنظیم دقیق، حمایت فیزیکی مطلوب، و حفظ حرکت بیمار وجود دارد، اولویت بیشتری نسبت به گچ‌های سنتی دارد.

درمان شکستگی استخوان بازو با کمک ارتز سارمینتو

شکستگی استخوان بازو می‌تواند عارضه‌ای دردناک و محدودکننده که نیازمند درمان مؤثر و متناسب با وضعیت بیمار باشد. یکی از روش‌هایی که در درمان این نوع شکستگی مورد استفاده قرار می‌گیرد، استفاده از بریس سارمینتو (ارتز سارمینتو) است.

مکانیسم ارتز سارمینتو بر اساس اصول فیزیولوژیکی و مهندسی ساختاری برنامه‌ریزی شده است. بریس سارمینتو، یکی از راه‌های درمانی متداول در پزشکی است که برای استحکام‌بخشی و استوار ساختن استخوان‌های شکسته بسیار مؤثر هستند. این ارتزها با استفاده از جذب فشار، پایداری و حمایت لازم را برای استخوان فراهم می‌کنند، همچنین اجازه می‌دهند تا استخوان به طور صحیح به هم جوش بخورند.

هنگام استفاده از بریس سارمینتو برای درمان شکستگی استخوان بازو، بیمار باید دقیقاً به دستورات دکتر ارتوپد خود عمل کند. این شامل نحوه استفاده از ارتز، میزان فشار و تنظیمات لازم برای هر فرد متفاوت است. همچنین، مراقبت و نظارت دقیق از بخش‌های مورد استفاده و وضعیت پوستی بیمار در زیر ارتز بسیار حیاتی است تا از ایجاد آسیب جدید جلوگیری شود.

به طور کلی، استفاده از بریس سارمینتو در درمان شکستگی استخوان بازو می‌تواند بهبود سریعتر و کیفیت بهتری از بهبودی را برای بیمار فراهم کند، اما توصیه می‌شود که هر گونه تغییر یا نیاز به تنظیم در طول درمان توسط متخصص ارتوپدی فنی حضوری مورد بررسی قرار گیرد.

مزایا و معایب سارمینتو

مزایا و معایب استفاده از بریس سارمینتو در درمان مشکلات ارتوپدی به شرح زیر است:

مزایا:

• استحکام بالا:
• بریس سارمینتو از جنس مواد مقاوم و پایداری تشکیل شده است که قادر به ایجاد حمایت و استحکام لازم برای استخوان‌ها و مفاصل است.
• سبک و قابل تنظیم:
• این نوع ارتزها به راحتی قابل تنظیم به اندازه شکل دست و پاهای بیمار هستند و نسبت به گچ‌گیری وزن سبک‌تری دارد.
• انعطاف‌پذیری:
• بریس سارمینتو، به عنوان یک ارتز انعطاف‌پذیر، به بیمار اجازه می‌دهد که در فعالیت‌های روزمره‌اش مشارکت کند و به سرعت به فعالیت‌های روزانه خود بازگردد.
• پشتیبانی از بازسازی:
• با ایجاد فشار مناسب و پشتیبانی از استخوان‌ها و مفاصل مصدوم، بریس سارمینتو به ریتم بازسازی و بهبودی بیمار کمک می‌کند.
• تحریک جریان خون:
• ساختار انعطاف‌پذیر این ارتز، حرکت محدود اندام را ممکن می‌سازد و در عین حال از جریان خون نیز حمایت می‌کند. این تحریک جریان خون به فرایند بهبودی کمک کرده و از تشکیل خون‌خواهی بهتر جلوگیری می‌نماید.

معایب:

• گاهی نیاز به تنظیمات مجدد: با تغییرات در اندازه و شکل دست و پاهای بیمار، ممکن است نیاز به تنظیمات جدید برای ارتز باشد که ممکن است زمان‌بر و ناراحت‌کننده باشد.
• قابلیت حرکت محدود: گاهی اوقات استفاده از ارتزهای بریس سارمینتو می‌تواند منجر به محدودیت حرکت بیشتری شود، به‌ویژه در مواردی که بیمار نیاز به حرکات چند جهتی و آزادی بیشتری دارد.
• حساسیت پوستی: برخی بیماران ممکن است در اثر استفاده مداوم از ارتزهای بریس سارمینتو به حساسیت پوستی دچار شوند.
• هزینه بیشتر: نسبت به گچ گرفتن ساخت بریس سارمینتو هزینه بیشتر و نیاز به متخصص برای ساخت دارد.

به طور کلی، استفاده از بریس سارمینتو می‌تواند در درمان مشکلات ارتوپدی مؤثر و کارآمد باشد، اما نیاز به نظارت دقیق توسط متخصص ارتوپدی فنی و توجه به وضعیت خاص هر بیمار را دارد.

مدت‌زمان استفاده از ارتز سارمینتو

مدت زمان استفاده از ارتز سارمینتو بستگی به نوع و شدت شکستگی استخوان، وضعیت بیمار، توصیه‌های متخصص ارتوپد و پیشرفت در بهبودی دارد. در برخی موارد، ممکن است بیمار برای چند هفته تا بیش از ۳ ماه از ارتز سارمینتو استفاده کند، در حالی که در موارد دیگر، این مدت ممکن است کمتر باشد. برخی موارد که بر زمان استفاده تأثیر دارند:

نوع و شدت شکستگی:

نوع و شدت شکستگی بازو تأثیر مستقیمی بر مدت زمان درمان و استفاده از ارتز دارد. شکستگی‌های جدی‌تر ممکن است به مدت زمان بیشتری نیاز داشته باشند.

نحوه اجرای جراحی:

در صورت اجرای جراحی، نحوه و کیفیت اجرای آن نقش مهمی در تعیین مدت زمان استفاده از ارتز و بهبودی دارد. جراحی‌های دقیق‌تر می‌توانند به مدت زمان کوتاه‌تری برای بهبودی منجر شوند.

سن و سلامت عمومی بیمار:

سن و سلامت عمومی بیمار نیز تأثیرگذار بر مدت زمان استفاده از ارتز و سرعت بهبودی دارند. افراد جوان‌تر و دارای سلامت عمومی بهتر، ممکن است بهبودی سریع‌تری را تجربه کنند.

رعایت دقیق دستورات پزشک:

رعایت دقیق دستورات و راهنمایی‌های پزشک در مورد استفاده از ارتز و فعالیت‌های روزانه تأثیر مهمی در مدت زمان درمان دارد. همکاری بیمار با توصیه‌های پزشک بر بهبودی سرعت بخشیده و مدت‌زمان درمان را کاهش می‌دهد.

دکتر ارتوپد، با توجه به شرایط بیمار، میزان شکستگی، قدرت عضلات اطراف در ناحیه شکستگی و سایر عوامل، مدت زمان استفاده ارتز را تعیین می‌کند. همچنین، نیاز به پیگیری‌های دوره‌ای توسط ارتوپد ممکن است باعث تغییر در مدت‌زمان استفاده شود.

مهم است که بیماران توصیه‌ها و دستورات متخصص ارتوپدی فنی خود را رعایت کرده و مراقبت مناسب از استخوان شکسته و استفاده از ارتز را انجام دهند. همچنین، هرگونه تغییر در وضعیت بیمار یا علائم جدید باید به متخصص ارتوپد اطلاع داده شود تا اقدامات لازم صورت بگیرد.

مراحل ساخت و جنس ساخت بریس سارمینتو

ساخت بریس سارمینتو یک فرایند پیچیده است که نیازمند تخصص و دقت فراوان دارد. در اینجا به بررسی مراحل ساخت و جنس بریس سارمینتو می‌پردازیم:

۱. قالب‌گیری: ابتدا، با استفاده از مواد قالب‌گیری مخصوص، قالبی از بازو و دست بیمار گرفته می‌شود. این قالب به کارشناس اطلاعاتی همچون اندازه و شکل دقیق بازوی بیمار را می‌دهد و بر اساس آن بریس ساخته می‌شود.

۲. تهیه مدل: با استفاده از قالب گرفته شده، مدل بریس سارمینتو با استفاده از مواد مخصوص (معمولاً ترموپلاستیک) ساخته می‌شود. این مواد باید سبک، مقاوم و قابل‌انعطاف باشند تا ارتز تناسب مناسبی با بازوی بیمار داشته باشد.

۳. شکل‌دهی و تنظیمات: پس از ساخت مدل، به شکل‌دهی دقیق ارتز پرداخته می‌شود تا به شکل مناسب بازوی بیمار بپیوندد. همچنین، تنظیمات لازم برای فشار و حمایت مناسب از استخوان‌ها و مفاصل انجام می‌شود. (مواد ترموپلاستیک با تأثیر حرارت به شکل دقیق بازو تنظیم می‌شوند)

۴. آزمایش و تنظیمات نهایی: پس از ساخت ارتز، بررسی‌های دقیقی از جمله تنظیمات نهایی و آزمایش‌های تعادل و استحکام انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود که ارتز به طور کامل به بازوی بیمار متناسب شده و کارایی لازم را دارد. سپس بیمار برای تحویل آمده تا بر روی دست خود امتحان کند و در صورت حس ناراحتی کارشناس ارتوپد فنی مشکل را برطرف نماید.

جنس ساخت بریس سارمینتو معمولاً از ترموپلاستیک باکیفیت بالا تهیه می‌شود که سبک، مقاوم و قابل‌انعطاف است.

سؤالات متداول

 آیا ارتز سارمینتو برای همه انواع شکستگی بازو مناسب است؟

این ارتز بیشتر برای شکستگی‌های میانه استخوان بازو مؤثر است، اما ممکن است برای همه موارد مناسب نباشد. حتماً برای معاینه حضوری به دکتر ارتوپد مراجعه نمایید.

آیا می‌توان ارتز سارمینتو را در حین فعالیت‌های روزانه استفاده کرد؟

با توجه به‌شدت شکستگی، این ارتز ممکن است اجازه محدود در انجام فعالیت‌های روزانه را بدهد. بااین‌حال، احتیاط لازم و پیروی از دستورالعمل‌های ارائه‌شده توسط پزشک ارتوپد است.

چگونه ارتز سارمینتو از گچ‌های سنتی متفاوت است؟

برخلاف گچ‌های سنتی، ارتز سارمینتو سبک، قابل سفارشی‌سازی و پایدارتر است و فرایند بهبودی را بهبود می‌بخشد.

 آیا محدودیت سنی برای استفاده از ارتز سارمینتو وجود دارد؟

مطابقت این ارتز با سن و نوع خاص شکستگی به دلیل ساخت به صورت شخصی کاملاً هماهنگ است و با توجه به تشخیص پزشک ارتوپد هیچ مشکلی ندارد.

آیا می‌توان ارتز سارمینتو را برای تمیزکاری یا استحمام برداشت؟

در اکثر موارد، امکان برداشت ارتز برای بهداشت وجود دارد؛ ولی به طور کلی دکتر ارتوپد به شما توضیح می‌دهد در چه زمان‌هایی نیاز نیست بریس استفاده شود و حتی دوره‌های چکاپ را به شما اطلاع می‌دهد.

ساخت بریس سارمینتو در مشهد

در پایان، می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از ارتز سارمینتو برای درمان شکستگی استخوان بازو یک روش مؤثر و کارآمد است که بهبود سریع‌تر و بهتری را برای بیماران فراهم می‌کند. این ارتزها با استفاده از مواد مقاوم و سبکی که براساس اندازه و شکل بازوی بیمار ساخته می‌شوند، قادر به ایجاد حمایت و استحکام لازم برای استخوان‌های شکسته و مفاصل هستند. همچنین، مزایایی نظیر انعطاف‌پذیری، سبکی و قابل تنظیم بودن و پشتیبانی از بازو به بهبود بیماران کمک می‌کند. با این حال، باید توجه داشت که استفاده از این ارتزها نیازمند تنظیمات دقیق و نظارت متخصص ارتوپدی فنی مانند کلینیک ارتوپدی فنی پیکره است و همچنین ممکن است با معایبی نظیر محدودیت حرکت، نیاز به تنظیمات مکرر و حساسیت پوستی همراه باشد. در کل، این ارتزها به عنوان یک ابزار مهم در درمان شکستگی استخوان بازو مورد استفاده قرار می‌گیرند که با توجه به شرایط و نیازهای هر بیمار، توسط متخصص ارتوپدی فنی معالج انتخاب و تنظیم می‌شوند.

آدرس کلینیک پیکره

احتمال قطع عضو در ناحیه پنجه پا به دلیل دیابت، تصادف یا دیگر آسیب‌ها وجود دارد. این وضعیت باعث محدودیت‌هایی در حرکت می‌شود و همچنین فشار روحی زیادی ایجاد می‌کند. راهکار مناسب در این شرایط استفاده از پروتز پنجه پا (پنجه پای مصنوعی) است.

استفاده از این پروتز باعث برطرف‌شدن بسیاری از مشکلات و امکان بازگشت به زندگی عادی می‌شود. این پروتزها از مواد مختلفی مانند سیلیکون پزشکی، چوب، پلاستیک، اورتان، تیتانیوم، فایبرگلاس و فیبر کربنی ساخته می‌شوند و می‌توانند سبک، دینامیک و با قابلیت تنظیم ارتفاع پاشنه باشند.

طراحی پروتزها به گونه‌ای است که راحتی فرد را بهبود بخشد و در مواقع لازم کشش و انتقال نیرو مورد نیاز را ارائه دهد.

دریافت وقت آنلاین از کلینیک پیکره مشهد

توجه فرمایید که قطع عضو در هر فرد متفاوت است و نیاز به معاینه توسط کارشناس ارتز و پروتز دارد که می‌توانید با ارسال عکس یا مراجعه حضوری درباره آن از کلینیک ارتوپدی فنی پیکره مشاوره بگیرید.

چرا پروتز پنجه مهم است؟

از دست دادن بخشی از پا می‌تواند به طور قابل توجهی بر توانایی راه رفتن و حفظ تعادل تأثیر بگذارد. پروتز پنجه‌ها به‌عنوان ابزارهای حیاتی در پیشگیری از این چالش‌ها، ارائه حمایت و امکان ایجاد گامی نرمال‌تر ایفای نقش می‌کنند.

انواع پروتز پنجه پا بر اساس قطع عضو

در صورتی که افراد با دلایل مختلفی دچار از دست دادن پنجه پا شوند، استفاده از پروتز پنجه پا می‌تواند یک راهکار مؤثر برای جبران و بازگشت به فعالیت‌های روزمره باشد. در اینجا به بررسی چهار نوع متداول پروتز پنجه پا می‌پردازیم که بر اساس محل قطع عضو دسته بندی شده‌اند، از جمله: پروتز از متاتارسال تا نصفه پا، پروتز چوپارت، پروتز سایم، و پروتز پیروگف. هرکدام از این نوع پروتز پنجه پا، برای نیازها و شرایط مختلف طراحی شده‌اند و با ارائه حمایت مناسب، افراد را قادر می‌سازند تا به حرکت و فعالیت‌های روزانه خود ادامه دهند.

۱- پروتز پنجه پا از متاتارسال تا نصفه پا:

این نوع پروتز برای افرادی که نیاز به پشتیبانی و جبران قطع از متاتارسال (اعم از پنجه‌ها) تا نصفه پا دارند طراحی شده است. این پروتز به شکلی است که توانایی پوشش و حمایت از قسمت متضرر را دارد، در عین حال از افزایش راحتی و حرکت طبیعی پا برخوردار است. بیشترین کاربرد در این نوع پروتز حفظ تعادل در فرد می‌باشد.

پروتزهای متاتارس تا نیمه پا اغلب از جنس سیلیکون ساخته می‌شوند که این امر به آنها انعطاف‌پذیری لازم را بخشیده و با توجه به ظرافت در ساخت آنها سعی می‌شود تا بیشترین شباهت را به بافت طبیعی پوست داشته و حتی در صورت نیاز موی مصنوعی روی آن کار می‌شود تا مشابه پای دیگر فرد شود.

مزایا:

طبیعی بودن: سیلیکون به دلیل نزدیکی به ویژگی‌های پوست انسان، احساس و ظاهری طبیعی را فراهم می‌کند.

انعطاف‌پذیری: این پروتزها به‌خوبی حرکات طبیعی پا را تقلید می‌کنند و انعطاف‌پذیری لازم را فراهم می‌سازند.

راحتی در استفاده: سیلیکون، مواد نرم و ملایمی دارد که باعث راحتی در استفاده و حرکت می‌شود.

انطباق با پوست: اهمیت استفاده از موادی که با پوست هماهنگ هستند و هیچ‌گونه حساسیتی ایجاد نمی‌کنند.

۲- پروتز چوپارت:

پروتز چوپارت برای افرادی که بخشی از پای خود را تا پاشنه پا از دست داده‌اند (پاشنه پا باقی مانده است)، طراحی شده است. این پروتز، این پروتز به صورتی طراحی می‌شود که به پنجه فرد متصل شود، است. طراحی مناسب این پروتز باعث می‌شود که فرد بتواند از پای باقی‌مانده خود برای حمایت از وزن بدن و انجام حرکات طبیعی در زمان راه رفتن و عملکرد طبیعی پا را تا حد ممکن بازسازی کند.

این نوع پروتز به دلیل عدم نیاز به مفصل طراحی ساده‌ای به نسبت دیگر پروتزها دارد؛ ولی در عین سادگی فرد را تشویق به حرکت طبیعی کرده و همچنین طول عمر بالایی نیز دارد.

۳- پروتز سایم:

پروتز سایم برای افرادی که قسمتی از پا تا حدود مچ پا را از دست داده‌اند و نیاز به جبران آن دارند مناسب است. پروتز سایم از مچ طراحی شده است و از مچ پا به صورت محکم و ایمن به‌پای فرد متصل می‌شود. این طراحی امکان استفاده از حرکات طبیعی و انعطاف پذیری را فراهم می‌کند. یکی از ویژگی‌های مهم این پروتز، پشتیبانی از مفصل مچ است که به فرد امکان می‌دهد حرکات طبیعی مفصل مچ را انجام دهد.

این پروتز از جنس مواد مرغوبی ساخته شده و با توجه به انعطاف‌پذیری و سبکی خود، فرد را در انجام فعالیت‌های روزمره‌اش یاری می‌رساند و به دلیل دارا بودن مفصل، مچ به صورت طبیعی حرکت می‌کند و باید توجه داشته باشید که پروتز سایم نیاز به تنظیمات تخصصی توسط کارشناس ارتز و پروتز دارد که توصیه می‌شود از مراکز با تجربه برای ساخت آن بهره ببرید.

۴- پروتز پیروگف:

پروتز پیروگف به‌نوعی از پیش ساخته شده است توسط شرکت‌های متنوعی همچون wagner، ossur، ottobock و غیر می‌باشد که با توجه به بودجه، سلیقه و نیاز فرد چند مورد پیشنهاد داده و در نهایت توسط فرد انتخاب می شود. این پروتز به صورت جداگانه در بازار موجود است و برای افرادی که پای مصنوعی دارند و نیاز به پنجه‌های قابل تنظیم و تطابق با فرم پا دارند، مناسب است. پروتزهای پیروگف قابل تنظیم هستند و کارشناس برای شما با توجه به نیاز نوع پای مصنوعی شما تنظیم را انجام می‌دهد. این پروتز از متریال‌های پیشرفته‌ای از جمله: چوبی، کربنی، تیتانیومی و… ساخته شده و قادر است به طور کامل قسمت از دست رفته را جبران کند و فرد را در انجام فعالیت‌های روزمره و حتی ورزشی یاری دهد.

معمولاً این پروتزها از موادی با استحکام بالا هستند و حس کنترل و اطمینان به فرد می‌دهند.

انواع پروتز پنجه پا بر اساس عملکرد

پنجه‌های بدون مفصل (SACH)

پنجه‌های بدون مفصل (SACH) همانطور که از اسم آن مشخص است مچ بدون حرکت بوده و یک بالشتک در پاشنه پا کار گذاشته شده تا جذب ضربه را انجام دهد. این پنجه‌ها در عین نوع ساخت که تقریبا ساده هستند، تمام نیازهای عملکردی برای راه رفتن ساده را فراهم می‌کنند و در گذشته که انواع متنوعی از پروتز وجود نداشت گزینه اصلی تجویز شده برای اکثر افراد بوده‌اند. مزایای آنها شامل ضد آب بودن، دوام و اقتصادی بودن و استحکام بالای آن که نیاز به تعمیر و تنظیم را کاهش می‌دهد است. اما معایب آنها شامل عدم امکان خم شدن، عدم ارتفاع قابل تنظیم پاشنه و افزایش فشار روی پای سالم است. این نوع پنجه بیشتر برای فعالیت روزمره و محیط‌های داخلی و صاف استفاده می‌شود.

پنجه‌های مفصل دار

پنجه‌های مفصل‌دار، علاوه بر ظاهر طبیعی‌تر در راه رفتن، فاصله زمانی بین تماس پاشنه و جلوی پنجه با زمین را کاهش داده که ظاهر راه رفتن را طبیعی‌تر می‌کند و از خم شدن ناخواسته زانو حین راه رفتن جلوگیری می‌کنند.

پنجه تک محوره

پنجه‌های تک محوره با خم و راست شدن مچ، ثبات زانو را افزایش می‌دهند و گزینه مناسبی برای افراد با قطع از بالای زانو هستند.

پنجه‌های چند محوره

پنجه‌های چند محوره علاوه بر خم و راست شدن، اجازه حرکت و کج شدن به طرفین را می‌دهند و برای راه رفتن در سطوح ناهموار مناسب هستند.

پنجه‌های کربنی

پنجه‌هایی که دارای طراحی و جنس مناسبی هستند، قابلیت ذخیره و بازگردانی انرژی در مراحل راه رفتن را دارند. این نوع پنجه‌ها برای افراد با سطح فعالیت متوسط به بالا توصیه می‌شود. برخی از آنها در قسمت جلوی پنجه دو تکه هستند تا امکان کج شدن پا به داخل و خارج را فراهم کنند. همچنین، این پنجه‌ها قابلیت نصب قطعات جذب ضربه و گشتاور را دارند که باعث کاهش فشار وارده به اندام باقی‌مانده و جذب چرخش‌های وارده از محیط ناهموار می‌شوند. در برخی از انواع این پنجه‌ها، امکان تنظیم ارتفاع پاشنه برای استفاده با کفش‌های مختلف وجود دارد. این پنجه‌ها برای ورزش‌ها و فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری توصیه می‌شوند.

نحوه ساخت پروتز پنجه پا

بعد از مشاوره با کارشناس ارتوپدی فنی برای ساخت پروتز پنجه پا، ابتدا نیاز به تهیه یک مدل دقیق و قالب‌گیری پا است. سپس از این مدل برای ساخت پروتز استفاده می‌شود که معمولاً مواد انتخاب شده برای پروتز پنجه پا بستگی به نوع پروتز و محل قطع دارد و از جنس‌های مختلفی مثل سیلیکون، پلاستیک، فایبرگلاس، چوب، فلزات مانند تیتانیوم با درنظرگرفتن نیازهای فردی و فعالیت‌های روزمره است. در نهایت، پروتز به مراحل نصب و تنظیمات نهایی می‌رسد تا بهترین کارایی و راحتی را برای فرد فراهم کند.

ممکن است در پروسه ساخت چندین بار نیاز به پرو توسط فرد باشد تا کارشناس بررسی کرده و در صورتی که مشکلی وجود نداشته باشد به مرحله بعدی برود.

پروتزهای پیروگف به صورت پیش ساخته هستند و این توضیحات شامل آنها نمی‌شود.

پس از ساخت پروتز و اطمینان از کیفیت و راحتی پروتز به فرد تحویل داده شده و همچنین در مورد روش استفاده، نگهداری و تعمیرات پروتز اطلاعات موردنیاز داده می‌شود. (اگر اولین پروتز فرد باشد در ابتدا کمی هماهنگی فرد با آن سخت است و نیاز به تمرین دارد)

هزینه ساخت پروتز پنجه پا

1. مواد استفاده شده: نوع مواد مورد استفاده برای ساخت پروتز پنجه پا تأثیر زیادی بر هزینه دارد. مواد مختلفی مانند پلاستیک، فلزات مانند تیتانیوم و یا فایبرگلاس و فیبر کربنی برای ساخت پروتز استفاده می‌شود و هرکدام هزینه‌های متفاوتی دارند.
2. پیچیدگی طراحی: پروتزهای پنجه پا ممکن است به دلیل نیازهای خاص فردی یا پیچیدگی‌های فنی، هزینه‌های بیشتری داشته باشند. به‌عنوان‌مثال، پروتزهایی که برای افراد با فعالیت‌های بیشتر یا نیازهای حرکتی ویژه طراحی می‌شوند، هزینه بیشتری دارند.
3. اندازه و شکل پروتز: اندازه و شکل پروتز پنجه پا نیز بر هزینه آن تأثیر می‌گذارد. پروتزهایی که باید به صورت سفارشی و بر اساس اندازه و نیازهای خاص فردی ساخته شوند، هزینه بیشتری دارند.
4. هزینه تعمیر و نگهداری: پس از ساخت پروتز، هزینه‌های مربوط به نگهداری و تعمیرات آن نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود.
5. پیروگف: این پروتز چون از پیش ساخته شده است قیمت آن قابل مشاهده است؛ اما دیگر پروتزها چون بر اساس عملکرد هر شخص طراحی می‌شود قیمت آن باید توسط کارشناس گفته شود.

با توجه به این عوامل، هزینه ساخت یک پروتز پنجه پا ممکن است متغیر و برای هر فردی متفاوت باشد.

 سؤالات متداول درباره انواع پروتز پنجه

چقدر طول می‌کشد تا یک پروتز پنجه سفارشی ساخته شود؟

زمان ساخت متغیر است و به پیچیدگی پروتز و نیازهای افراد وابسته است. به طور کلی ممکن است چند هفته تا دو ماه طول بکشد تا دقت و کارایی تضمین شود. در بعضی موارد نیاز به چک کردن پروتز با فرد در چندین مرحله هنگام ساخت وجود دارد که در تمامی مراحل راحتی فرد سنجیده می‌شود.

آیا می‌توان پروتز پنجه را با همه انواع کفش استفاده کرد؟

بله، بیشتر پروتزهای پنجه برای سازگاری با انواع مختلف کفش طراحی شده‌اند و هنگام دریافت پروتز در صورت نیاز پروتز با ارتفاع کفش شما تنظیم می‌شود.

آیا هزینه پروتز پنجه تحت پوشش بیمه است؟

پوشش بیمه بسیار متفاوت است، توصیه می‌شود با ارائه‌دهنده بیمه خود برای جزئیات خاص مشاوره کنید تا به طور دقیق از مقدار پوشش بیمه خود مطلع شوید و با استفاده از فاکتور کلینیک بتوانید از آن استفاده نمایید.

معمولاً بعد از چه مدتی باید پروتز پنجه را تعویض کرد؟

عمر پروتز پنجه به عواملی مانند استفاده، نگهداری و جنس بستگی دارد. به طور متوسط، ممکن است هر ۱ تا ۳ سال یکبار نیاز به تعویض داشته باشند. بهتر از بصورت دوره ای هر چند وقت به مرکز ارتز و پروتز مراجعه نمایید تا پروتز شما چک شود.

آیا امکان به‌روزرسانی پروتز پنجه به مدل پیشرفته‌تر وجود دارد؟

این مورد بستگی به نوع پروتز شما دارد، پروتزهای سیلیکونی امکان تغییر نداشته؛ اما پروتزهای دیگر این امکان را می‌دهد تا بعضی از قطعات را تغییر دهید. برای این موارد با کارشناس پروتز خود مشورت کنید تا گزینه‌هایی که با نیازها و ترجیحات شما هماهنگ هستند را بررسی کنید.

ساخت انواع پروتز پنجه پا در مشهد

کلینیک ارتوپدی فنی پیکره با بهره‌گیری از تکنولوژی‌های پیشرفته و تجربه کارشناسان متخصص، به ساخت انواع پروتز پنجه پا از جمله پروتزهای از متاتارسال تا نصفه پا، چوپارت، سایم و پیروگف می‌پردازد.

یکی از ویژگی‌های بارز کلینیک ارتوپدی فنی پیکره، ارائه مشاوره رایگان به افرادی است که به دنبال انتخاب مناسب‌ترین پروتز برای نیازهای خود هستند. این مشاوره شامل بررسی دقیق و تخصصی نیازهای فردی هر فرد، ارائه راهکارهای متناسب و اطلاعات کامل در مورد ویژگی‌ها و قابلیت‌های هر نوع پروتز می‌شود.

با توجه به اینکه انتخاب یک پروتز مناسب می‌تواند برای فردی که با محدودیت‌های پنجه پا روبرو است، اهمیت بسیاری داشته باشد، ارائه مشاوره بدون هزینه توسط این مرکز، امکان بررسی دقیق و تصمیم‌گیری بهتر را برای افراد فراهم می‌کند. از این رو، تمامی افرادی که به دنبال پروتزی با کیفیت و تطابق با نیازهایشان هستند، می‌توانند با اعتماد به کلینیک ارتوپدی فنی پیکره، به دنبال راه‌حل مناسب برای جبران قطع عضو خود باشند.

آدرس کلینیک پیکره

لطفاً توجه داشته باشید که این مقاله، بر اساس تجربیات سال‌ها و منابع قابل اعتماد تدوین شده است و اگرچه اطلاعات در اینجا مفید است، اما برای تصمیم‌گیری نهایی برای قطع عضو، به مشاوره حضوری با پزشک متخصص ارتوپد توصیه می‌شود.

نکته بسیار مهم: در کلینیک ارتوپدی فنی پیکره خدمات عمل قطع عضو انجام نمی‌شود و فقط پس از قطع عضو پروتز مصنوعی برای فرد ساخته می‌شود.

انتخاب مرکز ارتوپدی فنی: قدمی مهم در راه بهبودی

بعد از قطع عضو، انتخاب مرکز ارتوپدی فنی مناسب می‌تواند تأثیر زیادی در فرایند ساخت پروتز و بهبودی شما داشته باشد. خدمات زیادی در پیکره ارائه می‌شود که این خدمات با توجه به کارشناسان با تجربه و تجهیزات بروز با بهترین کیفیت ارائه می‌شوند. افرادی که کلینیک ارتوپدی فنی پیکره را انتخاب می‌کنند، عضو یک جامعه بزرگ‌تر می‌شوند که متعهد به‌سلامت، شادی و رفاه مداوم خود هستند.

دریافت وقت آنلاین از کلینیک پیکره مشهد

آمادگی برای قطع عضو: گام‌های مهم قبل از عمل

اگر شما یا عزیزانتان قصد قطع عضو را دارید، مهم است که با تیم پزشکان خود، به ویژه جراح ارتوپد، مشورت کنید. سوالاتی درباره خطرات، نحوه جراحی، درد پس از عمل و فرایند بهبودی از جمله مواردی هستند که قبل از تصمیم‌گیری باید مورد بحث قرار گیرند.

سوالات قبل از قطع عضو

سوالات متداول شامل موارد زیر باشد:

خطرات:

• خطرات عمده‌ای که با این جراحی باید در نظر گرفت چیست؟
• چه اقدامات احتیاطی برای به حداقل رساندن این خطرات انجام می‌شود؟
• با توجه به خطرات، آیا قطع عضو بهترین راه‌ حل است؟

روش:

• جراحی چقدر طول می‌کشد؟
• چه نوع بیهوشی استفاده خواهد شد؟
• چه اقداماتی برای کاهش واکنش به بیهوشی انجام می‌شود؟

درد:

• بعد از جراحی چه نوع دردی را باید انتظار داشت؟
• برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت مدیریت درد چیست؟

بهبودی:

• بعد از عمل، بیمار چقدر باید استراحت کند؟
• چه مدت در اتاق ریکاوری هستید؟
• چه مدت پس از جراحی به مراقبت از بیمار نظارت خواهید کرد؟
• بخیه‌ها چه زمانی برداشته می‌شوند؟

مشاوره قبل از قطع عضو با تیم پروتز و توان‌بخشی شما

مشاوره قبل از عمل با تیم ساخت پروتز، فرصتی است تا در مورد سبک زندگی، اهداف و نیازهای شما صحبت شود. این ارتباط به شما کمک می‌کند تا با چگونگی زندگی با پروتز و فناوری‌های مصنوعی آشنا شوید.

فیزیوتراپی قبل از قطع عضو: آمادگی فیزیکی برای بهبودی

آمادگی فیزیکی قبل از عمل، باعث بهبود قدرت و انعطاف‌پذیری اندام‌های باقی‌مانده می‌شود. فیزیوتراپی قبل از عمل می‌تواند به شما یا خانواده‌تان نشان دهد چگونه خود را برای قطع عضو آماده کنید. فیزیوتراپ همچنین می‌توانند راه‌هایی را برای تقویت سایر قسمت‌های بدنتان پیشنهاد کنند، مانند حالت دادن به اندام غیرمسلط برای افزایش استفاده در صورت برداشتن اندام غالب.

انواع محل قطع عضو

قطع عضو چه زمانی و چرا انجام می‌شود؟

شایع‌ترین دلیل قطع عضو، جریان خون ضعیف است که در صورت عدم درمان می‌تواند باعث عفونت جدی و مرگ بافت شود. قطع عضو معمولاً قبل از اینکه اندام یا ناحیه آسیب‌دیده خطرات جدی برای سلامتی بیمار ایجاد کند انجام می شود.

دلیل سطوح مختلف قطع عضو چیست؟

سطح آمپوتاسیون اصطلاحی است که محل قطع عضوی از بدن را توصیف می‌کند که توسط پزشک قبل از عمل قطع عضو تعیین می‌شود. سطح آمپوتاسیون نشان می‌دهد که چه نوع پروتزی برای فرد قطع عضو مناسب‌تر است. معمولاً از متخصصان پروتز با تجربه برای تعیین سطح قطع عضو مشورت گرفته می شود.

انواع محل قطع اندام فوقانی

انواع مختلفی از قطع عضو فوقانی وجود دارد و هر نوع قطع عضو می‌تواند بر نوع وسیله مصنوعی یا فناوری پروتزی که در نهایت انتخاب می‌کنید تأثیر بگذارد.

قطع اندام فوقانی چیست؟

قطع اندام فوقانی برداشتن بخشی از دست تا سطوح مختلف (حداکثر تا کتف) است. قطع بازوها یا دست‌ها می‌تواند ناشی از ضربه، عفونت، بدشکلی‌های هنگام تولد و سرطان یا سایر بیماری‌ها باشد.

بسته به سطح قطع اندام فوقانی، بازو، دست و انگشت، گزینه‌های پروتز و توانایی شما در استفاده از فناوری‌های خاص پروتز می‌تواند بسیار متفاوت باشد.

انواع قطع عضو فوقانی

• قطع عضو متاکارپال
• کل دست و مفصل مچ
• قطع عضو ترانس شعاعی
• از دست دادن آرنج
• بازو
• شانه
• کتف

پروتز های اندام فوقانی

پس از قطع عضو اقدام به ساخت پروتز با توجه به محل قطع انجام می‌شود شما می‌توانید برای اطلاعات بیشتر درباره آن به مقاله انواع پروتز اندام فوقانی مراجعه نمایید.

انواع قطع اندام تحتانی

در اندام تحتانی قطع در بخش‌های متنوعی انجام می‌شود که با توجه به عملکرد مهم آن در راه رفتن و کارهای روزمره این نوع قطع مشکلات زیادی برای فرد به وجود می آورد.

انواع محل قطع اندام تحتانی

قطع اندام تحتانی می‌تواند از:

• قطع از لگن
• قطع از بالای زانو
• قطع از زانو
• قطع از زیر زانو
• قطع از مچ

پروتز های اندام تحتانی

پس از قطع عضو اقدام به ساخت پروتز با توجه به محل قطع انجام می‌شود شما می‌توانید برای اطلاعات بیشتر درباره پروتزهایی که برای قطع اندام تحتانی انجام می‌شوند به مقاله انواع پروتز اندام تحتانی مراجعه نمایید.

اعضای زیبایی

در بعضی موارد قطع عضو به صورتی است که عضو قطع شده عملکرد زیادی نداشته؛ ولی ظاهر فرد را تحت تأثیر قرار می دهد و در این موارد فرد نیاز به ساخت پروتز زیبایی دارد.

انواع پروتز زیبایی

• انگشت مصنوعی به خصوص انگشت مصنوعی دست
• چشم مصنوعی
• گوش مصنوعی
• دست زیبایی
• پا زیبایی

برای اطلاعات بیشتر درباره پروتز های زیبایی می‌توانید به مقاله ساخت انواع پروتزهای زیبایی مراجعه نمایید.

بعد از قطع عضو

بلافاصله پس از قطع عضو، تمرکز به سمت بهبودی و بهبودی اندام باقی‌مانده شما تغییر خواهد کرد. مرحله بهبودی گام مهمی برای شروع توانبخشی شما و در نهایت مجهز شدن به پروتز عضو مصنوعی است.

پس از قطع عضو: گام‌های اصلی در بهبودی

بلافاصله پس از عمل، تمرکز بر روی بهبودی و بهبودی اندام باقی‌مانده شما متمرکز می‌شود. پروتز مناسب و استفاده بهینه از آن، جزء مهمی از این فرایند توان‌بخشی است.

پس از قطع عضو، فرایند بهبودی بستگی به نوع و محل قطع عضو دارد. در ادامه برخی از نکات کلیدی پس از قطع عضو ذکر شده است:

روند بهبودی: پس از عمل جراحی، روند بهبودی آغاز می‌شود. این مورد شامل استراحت و مراقبت در بیمارستان است.

زهکشی: پس از عمل، از یک لوله زهکشی برای خروج خون و مایعات استفاده می‌شود تا زخم بهبود یابد.

مدت زمان بستری: معمولاً بین ۲ روز تا ۱ هفته در بیمارستان بستری می‌شوید. این مدت به نحوه بهبودی و نوع جراحی بستگی دارد.

حفظ موقعیت مناسب: در مراحل اولیه، حفظ موقعیت مناسب در بیمارستان مهم است تا عضلات و مفاصل سفت نشوند.

بانداژ و فشرده سازی: بانداژها به طور منظم عوض می‌شوند و فشرده سازی برای تسهیل در بهبودی و کاهش درد استفاده می‌شود.

تمیز کردن و مراقبت از پوست: پوست اطراف قطع عضو باید به دقت تمیز و مرطوب نگه داشته شود تا از لکه‌ها و خشکی جلوگیری شود.

نحوه انتخاب پروتز

بر اساس میزان بهبودی شما، تیم درمانی شما تعیین می‌کند که چه زمانی به اندازه کافی بهبود یافته‌اید و چه زمانی اندام باقی‌مانده شما به شکل مناسبی شکل گرفته و برای مرحله توانبخشی آماده شده است. تنها در این صورت می‌توان فرایندهای توان‌بخشی فشرده را با خیال راحت آغاز کرد. در توان‌بخشی، یاد خواهید گرفت که چگونه به درستی از اندام باقیمانده و سایر قسمت‌های بدن خود که برای بهبودی کامل حیاتی هستند، مراقبت کنید. بخشی از فرایند توان‌بخشی همچنین شامل تناسب با یک پروتز مخصوص طراحی شده (و احتمالاً یک پروتز موقت) و یادگیری نحوه استفاده از آن است.

خدمات پروتز بسته به مدت زمان بهبودی می‌تواند از ۲ هفته پس از جراحی شروع شود. در برخی موارد، پروتز فوری پس از عمل ممکن است مناسب‌ترین باشد. در حالت ایده‌آل، باید سعی کنید تا ۳۰ روز پس از جراحی شروع به استفاده از پروتز کنید که به شما امکان می‌دهد سریع‌تر با استفاده از وسیله ساخته شده سازگار شوید.

انتخاب بر اساس سبک زندگی

اعضای انسان ساختارهای پیچیده‌ای هستند، برای هر سطح قطع عضو، ما اغلب چندین دستگاه پروتز را برای رفع نیازهای فرد توصیه می‌کنیم. توصیه می‌کنیم تا هر فرد بهترین ابزار را برای شغل یا فعالیتی که در آن درگیر است انتخاب کند تا بهترین نتایج ممکن را داشته باشد.

سوالات متداول

ما همیشه سوالاتی داریم. در زیر فهرستی از برخی از موضوعاتی است که بیشترین سوال را در مورد آنها مطرح شده است.

چه مدت طول می کشد تا پس از قطع دست بهبود پیدا کنید؟

به طور متوسط، یک تا دو ماه پس از جراحی طول می‌کشد تا به طور فیزیکی پس از قطع دست بهبود پیدا کنید. استفاده از اندام مصنوعی جدید شما ممکن است یک هفته پس از وقوع قطع عضو آغاز شود.

هزینه قطع یک دست چقدر است؟

هزینه‌ها بسته به بیمارستان، بیمه و جراح شما متفاوت است. اگر بیمه شما آن را پوشش دهد، ممکن است بخشی از کل مبلغ را بپردازید، که در این مورد باید با بیمه خود مذاکره کنید.

جراحی قطع عضو چقدر طول می‌کشد؟

اکثر قطع عضوها حدود ۲ تا ۱۰ روز در بیمارستان زمان می برند که زمان عمل می‌تواند بسیار متفاوت باشد و هرگونه عارضه‌ای ممکن است این جدول زمانی را افزایش دهد.

 مرکز ساخت پروتز در مشهد

کلینیک پیکره به عنوان یکی از برترین مراکز ساخت پروتز در مشهد به دلیل استفاده از کارشناسان و تجهیزات به روز این امکان را به شما می دهد که انتخاب های متنوعی داشته باشید که گزینه بسیار خوبی برای افرادی که پس از قطع عضو نیاز به ساخت اعضای مصنوعی دارند می باشد.

آدرس کلینیک پیکره

زمانی که مفصل لگن نوزاد به نحوی غیر طبیعی و بد رشد می‌کند، به طوری که سر استخوان ران در حفره لگنی مناسب قرار نمی‌گیرد، این وضعیت به نام دررفتگی مادرزادی لگن یا  DDH (Developmental Dysplasia of the Hip) شناخته می‌شود. دلیل دقیق ایجاد این مشکل هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما این مشکل به زایمان‌های طبیعی بریچ و سوابق ژنتیکی مرتبط می‌شود. روش‌های تشخیص این وضعیت وظیفه پزشک ارتوپد است و با انجام آزمون‌ها و تست‌های بالینی و نشانه‌های ظاهری، تشخیص داده می‌شود و در اکثر مواقع بریس پاولیک هارنس برای درمان استفاده می‌شود.

نشانه و تشخیص پاولیک هارنس

وقتی که نوزاد به دنیا می‌آید و متوجه می‌شوید که یکی از پاهای او به دلیل مشکلات لگن کوتاه‌تر از دیگری است یا پشت باسن کودک هم‌خط با یکدیگر نیست، این ممکن است به دلیل وجود عارضه در رفتگی مفصل ران و لگن نوزاد باشد. البته ممکن است دررفتگی در دو پا نیز باشد.

دریافت وقت آنلاین از کلینیک پیکره مشهد

در این شرایط، متخصص ارتوپدی یک معاینه دقیق انجام می‌دهد و پس از تشخیص اولیه، یکی از گزینه‌ها برای تجویز بریسی به نام پاولیک هارنس است. این کمربند جزو ارتزهای اندام تحتانی است. استفاده از این بریس اصلاحی باعث می‌شود تا ران‌ها، زانوها و مفاصل ران نوزاد در زاویه ۹۰ تا ۱۱۰ درجه به صورت خمیده و بافاصله مد نظر از هم نگه داشته شوند.

در این روش درمان مهم‌ترین مسئله، پیگیری مداوم است. اهمیت دارد که تا زمان مشخص‌شده توسط متخصص ارتوپد، از بریس پاولیک هارنس استفاده شود.

علت به وجود آمدن عارضه پاولیک هارنس چیست؟

علت به وجود آمدن این عارضه در بسیاری از موارد ناشناخته است. از جمله عوامل تأثیرگذار می‌توان به سطح پایین مایع آمنیوتیک در رحم مادر، وضعیت بریچ جنین (وقتی جنین از پا به دنیا می‌آید به‌جای سر)، و سابقه خانوادگی اشاره کرد. همچنین، فضای محدود در رحم ممکن است باعث دررفتگی لگن شود، به‌ویژه زمانی که مادر برای اولین بار باردار می‌شود و رحم به اندازه کافی کشیده نشده است.

عوارض عدم درمان پاولیک هارنس

اگر درمان با پاولیک هارنس انجام نشود، ممکن است عوارض جدی برای نوزاد پیش آید. عدم تداخل مناسب با درمان می‌تواند منجر به افزایش عارضه در رفتگی مفصل ران و لگن شود. این مشکل ممکن است باعث ناهنجاری‌های جاری در ساختار استخوانی و عملکرد حرکتی نوزاد گردد.

همچنین، بدون درمان مناسب، ممکن است نوزاد دچار مشکلاتی در توسعه جسمی و حرکتی شود که ممکن است به مشکلات طولانی مدت در سنین بالا تر منجر شود؛ بنابراین، انجام درمان مناسب و پیگیری مداوم توسط پزشک می‌تواند در بهبود وضعیت نوزاد و جلوگیری از مشکلات جدی کمک کند. همچنین در صورت عدم درمان در این سن در سنین بالاتر نیاز به بریس های به نسبت سنگین‌تر و دوره درمان طولانی‌تر است که در اکثر موارد درصد موفقیت کمتری از پاولیک هارنس دارند.

در مواردی که در رفتگی یک طرفه می‌باشد عوارضی همچون مشکلات زانو و کمردرد را در آینده برای فرد می‌تواند به همراه داشته باشد.

کاربردهای بریس پاولیک هارنس و معایب آن

این بریس به عنوان یک کمربند عمل می‌کند که پاها را در حالت خمیده نگه می‌دارد (پوزیشن زین اسب به آن گفته می‌شود) و فاصله آنها را از یکدیگر دور می‌کند. این عمل باعث ایجاد فشار و تنش در مفصل لگن می‌شود تا به طور طبیعی شکل بگیرد. جنس مورد استفاده در این بریس نرم است و نیاز به چکاپ دوره‌ای توسط یک متخصص ارتوپدی دارد که معمولاً هر ۱ تا ۲ هفته یکبار صورت می‌پذیرد تا از استفاده نادرست یا ایجاد مشکلات دیگر جلوگیری شود.

از این روش می‌توان در درمان بیماری‌ها و مشکلات مرتبط با لگن و ران بهره‌مند شد. اهمیت دارد که به یاد داشته باشیم که اگر درمان در رفتگی لگن به تأخیر بیفتد و سن نوزاد از ۶ الی ۱۲ ماه گذشته باشد، استفاده از این روش دیگر کارایی ندارد و نیاز به روش‌های جراحی باز با بسته‌های خاص خواهد بود و یا استفاده از بریس های دیگر در سنین بالاتر.

استفاده از بریس کمربندی پاولیک هارنس در مواردی مانند مشکلات لگن و ران، به‌عنوان یکی از لوازم کاربردی مهم و برجسته در این روش اشاره شده است.

• افزایش استقامت ناحیه مفصل ران و کاهش فشار
• مدیریت بیماری لگ پرتزیس (Leg Perthesis)
• تشخیص و درمان دررفتگی‌های مادرزادی مفصل ران، از جمله DDH و CDH
• ارائه راهکارهای جلوگیری از دررفتگی مکرر مفصل ران و حفظ ثبات داخلی مفصل
• حفظ موقعیت صحیح سر استخوان ران در حفره استابولوم لگن با زاویه مناسب
• ایجاد چرخش داخلی مناسب برای استخوان ران در داخل حفره استابولوم

یکی از مزایای بسیار مفید در بریس پاولیک هارنس نوع طراحی آن است که در هنگام تعویض پوشک نیاز به باز و بسته کردن آن نیست و این مورد از اشتباه بسته شدن بریس جلوگیری می‌کند و درصد موفقیت را افزایش می‌دهد.

روش‌های درمان در رفتگی لگن

روش درمان با پاولیک هارنس بستگی به سن و شرایط هر نوزاد دارد. به طور کلی، متخصص ارتوپدی بر اساس تشخیص ویژه، نوع و شدت مشکلات لگن و ران نوزاد را بررسی کرده و سپس تصمیم به تجویز درمان مناسب می‌گیرد.

معمولاً بریس پاولیک هارنس باید به مدت مشخصی (در اکثر موارد حدود ۸ هفته که البته دکتر ارتوپد زمان را تعیین می‌کند) پوشیده شود. هر ۱ تا ۲ هفته یکبار، توسط متخصص ارتوپدی، معاینه و در صورت نیاز به تنظیمات و تعدیل‌های لازم برای اطمینان از بهینه بودن اثرات درمان به مرکز ارتوپد فنی ارجاع داده می‌شود تا توسط کارشناس انجام شود.

زاویه خمیدگی پاها نیز معمولاً به حدود ۹۰ تا ۱۱۰ درجه فلکشن هیپ تنظیم می‌شود و حدود ۲۰ تا ۳۰ درجه ابداکشن، به منظور ایجاد فشار و تنش در مفصل لگن و تداوم این فرآیند برای بهبود شکل طبیعی لگن نوزاد.

در صورتی که زمان تجویز بریس گذشته و وضعیت بهبود نیافته باشد یا در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است به جراحی اشاره کند. جراحی ممکن است شامل جراحی باز یا بسته باشد و بستگی به نوع و شدت مشکلات لگن و ران دارد. تصمیم‌گیری در مورد نیاز به جراحی نیز بر اساس ارزیابی دقیق پزشک ارتوپد و مشاوره با والدین انجام می‌شود.

نحوه بستن بریس پاولیک هارنس

این بریس‌ها به‌صورت سفارشی تولید می‌شوند و به طور دقیق با وضعیت بدنی و جسمانی کودک شما هماهنگ می‌شوند. برای سفارش آن، نیاز است که با نسخه پزشک ارتوپد به مرکز ارتوپدی فنی پیکره مراجعه کنید تا یک معاینه فیزیکی توسط متخصص مربوطه انجام شود و پس از آن، بریس ساخته شود.

نکته مهم این است که هر دو ابداکشن و فلکشن در این بریس‌ها قابل تنظیم هستند و زاویه بستن بستگی به توصیه و دیدگاه متخصص دارد؛ اما تنها متخصص حق سفت کردن و شل کردن آن را دارد نه یک فرد عادی. این ویژگی‌های قابل تنظیم به معنای این است که می‌توان بریس را به گونه‌ای تنظیم کرد که با تغییرات ویژه جسمانی کودک، همچنان اثربخش باقی بماند.

در مورد نحوه استفاده از این بریس، بهترین راه اجرای دستورالعمل‌های ارائه شده توسط مرکز ارتوپدی فنی پیکره است. هنگام تحویل بریس، به صورت کامل به والدین یادآوری‌ها و آموزش‌های لازم ارائه می‌شود تا بتوانند به درستی از این بریس برای کودک خود استفاده کنند. تمام مراحل، از ساختار بریس تا سایر کارها، در یک جلسه آموزشی به والدین توضیح داده می‌شود.

نکات مهم در زمان پوشیدن کمربند پاولیک هارنس

استفاده موثر از این بریس الزاماً نیازمند پوشیدن آن است. توصیه می‌شود از باز و بسته کردن خودداری کرده و تنها در زمان‌هایی که متخصص ارتوپد تعیین کرده است، اقدام به خارج کردن بریس کنید.

در روزهای ابتدایی، ممکن است نوزاد با پوشیدن بریس به طور مداوم گریه کند. این مسئله به دلیل درد نیست، بلکه به دلیل عدم توانایی در صاف کردن کامل بدن است. با گذر زمان، نوزاد با این موضوع سازگار شده و دیگر دلیلی برای نگرانی وجود ندارد.

نیازی به شستشوی مداوم بریس نیست، تنها در صورت ضرورت و الزام می‌بایست با آب ولرم و صابون این عمل را انجام داده و در انتها آن را در هوای آزاد قرار داده تا خشک شود.

هنگام بستن استرپ سینه‌ای، باید به راحتی دو تا سه انگشت در زیر آن عبور داده شود تا تنفس کودک راحت باقی بماند. در صورتی که استرپ سینه‌ای خیلی شل باشد، ممکن است تأثیر بریس کم یا از بین برود.

مدت استفاده از پاولیک هارنس چقدر است؟

اگر متخصص ارتوپد برای کودک شما بریس تجویز کرده است، حتماً باید به‌دقت به نظرات ایشان عمل کنید. به طور معمول دکتر ارتوپد تجویز می‌کند که کودک باید این بریس را در تمام ساعات بپوشد. توجه داشته باشید که ما توصیه می‌کنیم حتماً درباره پوشیدن بریس در شب از دکتر ارتوپد خود سوال فرمایید و اگر فقط استفاده در روز را تجویز کردند هرگز این بریس را در هنگام خواب تن کودک نباشد، مگر اینکه متخصص ارتوپد کودک این را تجویز کرده باشد.

زمان استفاده از بریس پاولیک هارنس نیز باید توسط متخصص ارتوپدی که در ابتدا نیاز به ساخت بریس پاولیک هارنس را تجویز کرده انجام شود، اما معمولاً دوره استفاده حدوداً ۸ تا ۱۲ ماه باید از بریس استفاده شود.

به هنگام مراجعه به متخصص ارتوپدی برای بررسی نتایج و معاینه، تأثیرات استفاده از بریس بررسی می‌شود تا اطمینان حاصل شود که آیا برای کودک مؤثر بوده یا خیر؛ بنابراین، بهترین راه این است که با دقت به توصیه‌های متخصص ارتوپدی عمل کنید تا مشکلاتی ایجاد نشود و نتیجه مطلوب حاصل گردد.

درمان دررفتگی لگن نوزاد در مشهد

آیا نوزاد شما با مشکلات در رفتگی مفصل ران و لگن متولد شده است؟ آیا به دنبال راه حلی برای این مشکل هستید؟ کلینیک ارتوپدی فنی پیکره در مشهد با ارائه راهکارهای موثر و آخرین تکنولوژی‌ها، به شما کمک می‌کند تا این مشکلات را با استفاده از بریس پاولیک هارنس بهبود بخشید؛ اما باید در نظر داشته باشید که عمل جراحی در این مرکز انجام نمی‌شود.

آدرس کلینیک پیکره